Μεγαλώνοντας συμβιβάστηκα να γίνω
κάτι παραπλήσιο με τον αστροναύτη,
έγινα δημόσιος υπάλληλος.
Παίρνω ένα αστρονομικό μισθό 1.100 Ευρώ
και τα έξοδά μου, χωρίς να πληρώνω νοίκι,
είναι γύρω στα 995 Ευρώ το μήνα.
Ο δημόσιος υπάλληλος πληρώνει αναγκαστικά
τις εισφορές του στο ταμείο, αλλά εδώ και μέρες
τσάμπα γιατρό δεν έχει.
Οι γιατροί το 'κοψαν αυτό, γιατί όποιος ξέρει ν' αγαπά
ξέρει και να πληρώνει.
Το Δημόσιο τους χρωστάει αμύθητα ποσά.
Εδώ και μέρες, ούτε πίστωση στα φάρμακα
έχει ο ασφαλισμένος του δημοσίου,
αλλά παραμένει στο Δημόσιο,
την υγειά μας να ’χουμε για να μη χρειαζόμαστε
ούτε γιατρό ούτε χάπια.
Η κυβέρνηση θα ζοριστεί να δώσει το δώρο των εορτών,
αλλά δε βαριέσαι, ούτε λεφτά χρειαζόμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου