Βαζελογαυρική Κυριακή

Είδαμε και πάθαμε χθες το βράδυ το κλασικό ελληνικό ντέρμπι,
μεταξύ των 10-20 διεθνώς αναγνωρισμένων ως ιστορικών.
Κλασικό, αλλά όχι μεγάλο. Προηγείται ο Ολυμπιακός 0-0
και στο τέλος Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός σημειώσατε τίποτα.

Τι είδαμε, ρε παιδιά; Τίποτα απολύτως. 0-0 σε όλα.
Ούτε γκολ, ούτε θέαμα, ούτε φάσεις. Σκληρό παιχνίδι
και για τους παίκτες και για τους θεατές.

Τι επιπέδου ποδόσφαιρο έχουμε όταν οι δύο καλύτερες ομάδες μας
δε μπορούν να παίξουν μπάλα; Κάθε λεπτό, τα ίδια και τα ίδια
με τη μπάλα, κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια με τα νεύρα μας.

Από κάθε Αύγουστο ακούμε για εκατομμύρια και εκατομμύρια,
για τον τάδε παικταρά που ήρθε από κάπου, η ομάδα έγινε ευρωπαϊκή,
είμαστε αχτύπητοι, σε όλα τέλειοι είμαστε, μόνο μπάλα
δε μπορούμε να παίξουμε. Μην τα θέμε κι όλα!

Και μετά σου φταίνε οι διαιτητές. Ρε, όσο και να σε αδικήσουν,
ο πρώτος νόμος της εγκυκλοπαίδειας ποδοσφαίρου λέει ότι αν βάλεις
περισσότερα γκολ από τον αντίπαλο τους κέρδισες όλους.
Αν δε βάλεις ούτε μισό γκολ, μην περιμένεις πολλά.


Είχαμε χθες και μια κατ’ όνομα Αθλητική Κυριακή,
που μόνο Κυριακή ήταν, Αθλητική δεν ήταν.
Από τις 10 μέχρι τις 12 και βάλε ασχολούνταν όχι με τα αθλητικά,
όχι με το ποδόσφαιρο, όχι με την αγωνιστική, αλλά με ένα αγώνα μόνο.


Εκτός από τα απαραίτητα στιγμιότυπα, είχαμε δηλώσεις προπονητών,
παικτών που έπαιξαν, που δεν έπαιξαν, βετεράνων ποδοσφαιριστών
των δύο ομάδων, παραγόντων των δυο ΠΑΕ, έλεος!


Υπάρχουν και άλλες ομάδες που έπαιξαν χθες και προχθές,
υπάρχουν και φίλαθλοι άλλων ομάδων εκτός των δύο αιωνίων.
Υπάρχουν και άλλα αθλήματα εκτός από το ποδόσφαιρο,
αλλά τέτοια Ντόρα, τέτοια λόγια. Αιώνιοι αντίπαλοι
κι αιώνια κολοκύθια τούμπανα.


Μόνος αιώνιος ο Πανιώνιος. Μόνο κάνας θεός μπορεί να βοηθήσει
το ελληνικό ποδόσφαιρο κι εμάς να μη χάνουμε το χρόνο και την όρεξή μας.

Σχετικό