Γιατί να μην πάει η Ντόρα στη θέση του Αλογοσκούφη;

1) Δεν έχει να περιμένει δόξα από τη σημερινή της θέση.

Ίσα που προλαβαίνει τις εξελίξεις με την αναγνώριση

των Σκοπίων λόγω δυσάρεστης για τον Ψωμιάδη

και τον Άνθιμο ονομασίας. Και η αναγνώριση θα είναι

δυσάρεστη για πολλούς άλλους, γιατί σ’ αυτό τον τομέα,

κακά τα ψέματα, δεν μετράει τόσο η δική μας θέληση

όσο εκείνη των κυρίαρχων αυτοκρατόρων του Λευκού Οίκου,

με τους οποίους, όποιοι και να είναι, η Ντόρα δεν θέλει

με τίποτα ούτε καν να φανεί πως ίσως συγκρούεται.

2) Καλείται από όλους με το μικρό της κύριο όνομα.

Έχει φόντα για πρωθυπουργός και αξίζει το ρίσκο

να βρίσκεται σε θέση πιο κοντά στο λαό και την τσέπη του,

παρά πιο κοντά σε κακογραμμένη ιστορία όπως τώρα.

3) Ειδικά αν δεν καταρτίσει η ίδια προϋπολογισμό

και κληρονομήσει τον νέο που θα καταθέσει ο Αφοροσκούφης,

αν κάτι δεν πάει καλά στην οικονομική πολιτική

(που δεν θα πάει ούτε με σφαίρες αν παραμείνει ίδια η πολιτική)

έχει το προνόμιο να μιλά για καμένη γη του στυλ «Παραλάβαμε χάος».

4) Αν κάτι, έστω και ψιλό πάει καλά, π.χ. μείωση της τιμής

των καυσίμων, επειδή οι ψηφοφόροι έχουν ρηχά κριτήρια,

έχει ήδη καπαρώσει τη θέση του προέδρου της ΝΔ.

5) Αφού δύσκολα θα τα καταφέρει χειρότερα από τον

προκάτοχό της που έσπασε κάθε ρεκόρ χιούμορ και

έχει εξαντλήσει όλα τα αποθέματα των σατιρογράφων.

Θα ρωτούσε κανείς τι μας ενδιαφέρει ποιος θα είναι υπουργός

Οικονομίας (και Οικονομικών, διεθνής πρωτοτυπία)

αφού η οικονομική πολιτική θα είναι ίδια;

Οι αφελείς που πιστεύουν ότι πρέπει να παραμείνει

ο Αλογοσκούφης για να τα κάνει όσο γίνεται χειρότερα

τα πράγματα, να θυμηθούν ότι η κακή κατάσταση

της οικονομίας δεσμεύει και τον επόμενο και του δίνει

την καλύτερη δικαιολογία που δεν την βελτιώνει.

Οι αφελείς επαναστάτες επί χάρτου (και χόρτου)

καλό είναι να θυμηθούν ότι όσο οι εργαζόμενοι

εξαθλιώνονται, τόσο λιγότερο προτίθενται

να επαναστατήσουν, τόσο πιο εύκολα εξαγοράζονται

από διαφόρους πιο πονηρούς.