Ώρες να φτύνεις

O Γιωργάκης σκέφτηκε. Μετά το σάλο που προκάλεσε αυτό το ξαφνικό,

ο λαός είδε την ουσία του προβληματισμού του: Πώς πρόλαβε τη Ζίμενς

η Θεσσαλονίκη και πέταξε από πάνω της τον Τσοχατζόπουλο;

Ο Γιωργάκης, κοινή θέα, προσπάθησε να πετάξει το Σημίτη

στη χωματερή της περιφέρειάς του, μπας κι εξασφαλίσει

την ενότητα της παρέας, αλλά δεν κατάφερε να παραβιάσει κανόνες.

Είδε καθαρά ότι αυτό απαγορεύεται από το νόμο και σκέφτηκε ξανά.

Πήρε το μπούμερανγκ από το κεφάλι που του ήρθε και το πέταξε

στον Κωστάκη για να τον αποτρέψει από το πέταμα δικών του

περισσευούμενων μήπως κι εξασφαλίσει την ενότητα της ΝΔ.

Ο Γιωργάκης σοφά συμβιβάστηκε.

Αρκέστηκε να πετάξει μόνο μια ανακοίνωση κόντρα στην απαγόρευση.

Ο Κωστάκης όμως, δεν ανησυχεί σοβαρά,

ίσως γιατί δε μπορεί να φτάσει μέχρι εκεί.

Ναι μεν υπέστη σοβαρή ήττα στη Γιουροβίζιον,

αλλά μια εθνική καταστροφή στο Γιούρο

ίσως ανεβάσει τη συμπάθεια του κόσμου στο πρόσωπό του,

περισσότερο ακόμα κι απ’ τη μεταεποχή των τηλεσεισμολόγων.

Καταστροφές-Ακρίβεια-Γιούρο το τρίπτυχο της επιτυχίας του.
Κωδικός: «ΤιΒί, Σεισμοί και Καταποντισμοί».
Κανείς δε μπορεί να τον βάλει στο στόχαστρό του

γιατί είναι αδύνατον να τον ξεχωρίσει μεταξύ των τηλεφιλάθλων

που το παίζουν ασταμάτητα: «Γιούρο-Γιούρο όλοι / Στη μέση όλη η πόλη».

Πηδήσαμε τη Μεταπολίτευση και πάμε κάπου (κανείς δεν ξέρει πού)

καβάλα στη Μετα-Μητσοτάκευση. Όλοι στην Ελλάδα ζηλεύουν τον Κωστάκη.

Περπατώντας από τις ενημερωτικές οκτώ το βράδυ στην πόλη,

ο παρατηρητής ακούει να φτάνουν στα μούτρα του

ξεγλιστρώντας από τα κλειστά παντζούρια των νοικοκυραίων

καναπεδάτα ξόρκια: «Φτου σου, Κωστάκη, φτου σου!»