ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΦΕΣΗ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥ

Πράγματι, κύριε Πρόεδρε, δεν υπάρχει ανταγωνισμός στην αγορά,
αλλά δε φταίω τόσο εγώ. Αν ρίξω την τιμή σ’ ένα εμπόρευμά μου
θα έχω τις ίδιες πωλήσεις, άρα λιγότερα έσοδα. Άρα, γιατί να το κάνω;

Κάποτε που μ’ έπιασε πόνος ψυχής για τη φτώχεια, είπα να προμηθεύσω ένα συνάδελφό μου κερδοσκόπο
κάτοχο αλυσίδας σούπερ-μάρκετ με φαγώσιμο και υπολόγισα ελάχιστο κέρδος για μένα. Μετά όμως σκέφτηκα
ότι εκείνος θ' ανέβαζε την τιμή και το ποσοστό του δικού του κέρδους
και θα το πούλαγε όπως και πριν, οπότε ο καταναλωτής
δεν είχε να κερδίσει τίποτα. Και τι να έλεγα στο συνάδελφό μου,
αφού μπορούσε νόμιμα να το κάνει αυτό;

Ομολογώ, κύριε Πρόεδρε, κάποιες φορές, λόγω φούριας,
παραβιάζω και κάνα νόμο. Μετά όμως είμαι πρόθυμος
να υποστώ της συνέπειες της πράξης μου. Η Πολιτεία φυσικά
δε μπορεί να κλείσει καμία επιχείρησή μου, ένα προστιματάκι
μόνο μου βάζει, πολύ κάτω από το πρόσκαιρο όφελός μου
λόγω της παραβίασης. Κανείς όμως μετά δεν έρχεται
να μου ζητήσει να το πληρώσω. Τι να κάνω εγώ;
Στην Ελλάδα αν τρέξεις και πιέσεις το Κράτος
να δεχτεί να του πληρώσεις αυτά που του χρωστάς
θα παρεξηγηθεί και μετά δε θα σε παίρνει κανείς με καλό μάτι.
Βέβαια, όταν δε γίνεται αλλιώς, πληρώνω, αλλά το καθυστερώ
όσο μπορώ, όπως μπορεί και κάνει κάθε περήφανος πολίτης αυτής
της ένδοξης χώρας μας. Φταίω εγώ που έκεινη τη στιγμή
οι κρατικές υπηρεσίες μου κάνουν εκπτώσεις κι ευκολίες;

Το θεσμικό πλαίσιο της αγοράς, κύριε Πρόεδρε, είναι άδικο
για τον καταναλωτή. Δεν φταίω εγώ όμως. Το καταγγέλλω.
Εγώ απλώς κινούμαι μέσα σ’ αυτό. Εκείνοι που το θεσμοθέτησαν
και δεν το αλλάζουν, δε φταίνε; Και οι πολίτες που που τους επιβραβεύουν
γι’ αυτό και τους επανεκλέγουν, δε φταίνε ούτε αυτοί;

Σε μια φάση απραξίας κάποιοι συνάδελφοί μου κερδοσκόποι είπαν,
ας βοηθήσουμε έναν-δυο πολιτικούς να μας βοηθήσουν κι αυτοί μετά.
Τσοντάραμε όλοι για την προεκλογική εκστρατεία
και βγάλαμε δυο βουλευτές, εις εκ των οποίων επελέγη
και για υφυπουργός, κύριε Πρόεδρε. Μετά σκέφτηκα, τι να τους κάνουμε;
Αφού το θεσμικό πλαίσιο στην αγορά μας ευνοεί ούτως ή άλλως
και κανείς δε δείχνει πρόθυμος να το αλλάξει, ούτε κανείς το ζητάει.

Σιγά-σιγά, αντί να βλέπω πρόσθετα μέτρα υπέρ μου
από τους πολιτικούς που σπονσονάριζα κι εγώ,
είδα συναδέλφους μου να τους πλευρίζουν και να τους ζητάνε
χάρες όχι εναντίον των καταναλωτών, που ήταν από χρόνια
ήδη χαμένοι από χέρι, αλλά εναντίον ημών των συναδέλφων τους.

Μάλιστα, κύριε Πρόεδρε, είμαι ένοχος που σκέφτηκα
να παρέμβω στην πολιτική κατάσταση,
αλλά ουσιαστικά δεν το ’κανα, ούτε χρειαζόταν να το κάνω,
αλλά το έκανα. Γι' αυτό σας ζητώ να με καταδικάσετε.
Όχι ως ένοχο, αλλά ως ένα βλάκα και μισό, που φταίει για όλα,
για να θυμηθούμε και την περίφημη φαρσοκωμωδία
του αξέχαστου Δημήτρη Ψαθά.