ΚΑΤΩ ΟΙ ΥΨΗΛΕΣ ΤΙΜΕΣ, ΠΑΝΩ ΟΙ ΧΑΜΗΛΕΣ

Θυμίζουμε, τα βιβλία γράφουν ότι καπιταλισμός

είναι το οικονομικό σύστημα των τιμών

και όχι των υψηλών τιμών.

Ναι, οι υψηλές τιμές κάνουν κακό στην τσέπη μας.

Αυτό όμως ξεπερνιέται εύκολα με μποϊκοτάζ.

Δεν αγοράζουμε τίποτα, οπότε δεν έχουμε υψηλές τιμές

να βαραίνουν την τσέπη ή το πορτοφόλι μας στην τσάντα.

Το μεγάλο κακό από τις υψηλές τιμές θα το πάθει

η γλώσσα μας η ελληνική, το μόνο που δε μπορούμε

να πουλήσουμε στους Γερμανούς.
Πώς θα φαινόταν επί παραδείγματι το

«Επί υψηλής τιμής πρέσβης»;
Μην πούμε για το «Επίτιμος».

Θα γίνει «Επιυψηλότιμος»;
Μόνο στο Μητσοτάκη θα ταιριάζει.

Χάνει την ευκαιρία ο Σημίτης να ξαναγίνει πρόεδρος.

Άσε που ο όρος ίσως γίνει: «Επιυπέρτιμος». Χασμωδία.

Αλλά μη σταθούμε στο υπέρ, γιατί είναι αστείο να λέμε:

«Θα υπερτιμήσω το λόγο μου».

Το καλοκαίρι θ’ αναγκαστούμε να τραγουδάμε:

«Σήκωσέ το, το υπερτιμημένο, δε μπορώ, δε μπορώ να περιμένω».
Μην πω «…το υπεργαμημένο…»

Σίγουρα δεν θέλετε τα παιδιά σας αύριο ν’ ακούνε τη γελοιότητα:

«Αλήθεια σου λέω, λόγω υψηλής τιμής, ρε μαλάκα.»

Δε μπορεί να βγαίνει ο μεροκαματιάτης οικογενειάρχης της γειτονιάς

να πιάνει τον αλήτη που εκθέτει την κόρη του και να του λέει:

«Ρε κάθαρμα, εμείς για μια υψηλή τιμή ζούμε.»
Δε γίνεται να λέμε: «Υψηλή τιμή μου και καμάρι μου.»
Χώρια που γίνεται γλωσσοδέτης το:

«Η υψηλή τιμή, υψηλή τιμή δεν έχει...»
Άσε τη συνέχεια: «…και χαρά στον που την έχει»
Ποιος χαίρεται, αδέρφια, όταν έχει υψηλή τιμή μπροστά του;
Δε γράφω άλλα γιατί τσαντίστηκε ο κύριος Τίμος.