Την ημέραν εκείνην εισήλθεν Πόντιος τις γονυπετής εντός του ναού,
σεμνός και ταπεινός ικέτης Θεού και ανθρώπων.
Και ηκούσθη κραυγή αυτού επί του κινητού του ιδίου,
ον κρίσιμην ταύτην στιγμήν ηνόχλησε ψάλτην τινά,
ένεκα Σαλώμειας μουσικής ως κουδούνισμα.
ΠΟΝΤΙΟΣ: Δε μπορώ να σταυρώσω Ευρώ να πάω στο χασάπη να πάρω αρνί.
Και τότε έμπροσθέν αυτού ο Πόντιος, ω του θαύματος, αντίκρισεν έκπληκτος βοήθειαν σοφήν Του Θεού:
Όχι Ευρώ ίνα ψωνίσει αμνόν, αλλά έτερον έναν γονυπετή
καθήμενο επί χειροτέρας θέσεως του Ποντίου.
Ήτο ο Πιλάτος τηλεφωνών εις τον Πόντιον.
ΠΙΛΑΤΟΣ: Τι να είπω κι εγώ που δε μπορώ να σταυρώσω Χριστό;
Και ο Φαρισαίος ωτακουστής αυτόπτης μάρτυς μετεμφιεσμένος εις ψάλτην,
απεθανάτιζε εντός μικροκαμέρας το άνωθι περιστατικόν
τρίβων μετά μοχθηρίας τα χέρια αυτού, λέγων: «Τα κονόμησα ο πούστης!»
Οικονομικοί καιροί γαρ δύσκολοι, τιμωρία Θεού αμείλικτος
και ο Φαρισαίος έκτοτε μπαϊδεγουέιν, ουκ ημπόρει σταυρώσει παράβολον
ίνα πωλήσει τούτην παραβολήν εις τους τεσσάρους ευαγγελιστάς,
οι οποίοι ήσαν τρεις, οι εξής δύο: Λουκάς.
Φωτογραφίες από ΑΣΗΜΩΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου