ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟΙ

Γιατί να μην έχουν μαύρο πρόεδρο οι Αμερικάνοι;
Λίγος τους πέφτει;
Λίγοι τους πέφτουν οι μαύροι των Μπλουζ;
Άρχισαν να παίρνουν και Όσκαρ Αφροαμερικάνοι ηθοποιοί.
Λίγος του πέφτει ο Σίντνεϊ Πουατιέ ή ο Ντένζελ Ουάσιγκτον;
Ή μήπως τους πέφτουν λίγοι οι μαύροι μπασκετμπολίστες
και λοιποί αθλητές που τους τιμάνε στις διεθνείς διοργανώσεις;
Σχεδόν όλοι οι αθλητές της προκοπής που εμφανίζουν οι ΗΠΑ είναι μαύροι.
Είδε τελευταία κανείς Αμερικάνο αστέρι μπασκετμπολίστα λευκό;

Δεν νομίζω ότι οι Αμερικάνοι είναι τόσο ηλίθιοι.
Δε μπα να τους λέμε «αμερικανάκια»,
εδώ, ρε παιδιά, ούτε καν ο Μπους είναι ηλίθιος.
Για έναν άσχετο με την πολιτική πωλητή πετρελαίου και όπλων
πρόκειται που δεν έχει λόγο να κρύψει την ασχετίλα του
που είναι γνωστή σε όλους εκτός ίσως από τους αφελείς
που λένε, «Αφού είναι πολιτικά ανίκανος, είναι βλάκας.»

Η πολιτική ανικανότητα, μάγκες, έχει να κάνει με πολλά,
σίγουρα όμως ο ανίκανος δεν είναι εξ ορισμού βλάκας.
Πάντως ο άχρηστος που τα καταφέρνει είναι έξυπνος.
Ας σώσουμε να καταλάβουμε κάποτε ότι ο ρατσισμός
κυκλοφορεί ελεύθερος μόνο μεταξύ των φτωχών.
Οι Αμερικάνοι πολίτες δεν έχουν κανένα πρόβλημα
να βγάλουν μαύρο πρόεδρο.

Οι Γάλλοι πιο ξύπνιοι είναι;
Δεν κωλώσανε να βγάλουν συντηρητικό πρόεδρο
Έναν Ουγγρογάλλο με Ελληνοεβραϊκή καταγωγή.
Μην πω για τους Γάλλους αθλητές.

Μέχρι κι εμείς έχουμε τον μαύρο μας:
Τον γίγαντα Σοφοκλή Σχορτσιανίτη.
Με αυτόν κερδίσαμε στο παγκόσμιο του μπάσκετ τους Αμερικάνους.

Σημείωση για ηλίθιους: Δεν πέφτουν οι πωλήσεις των cd
επειδή οι μαύροι πουλάνε τα δικά τους,
ίσα-ίσα οι μαύροι πουλάνε τα πειρατικά
επειδή πέφτουν οι πωλήσεις
και σχεδόν κανείς από τους πελάτες τους
δεν θα πήγαινε σε μαγαζί ν’ αγοράσει
αυτό που παίρνει στην καφετέρια.
Οι μαύροι σώζουν τα τραγούδια
από την κατρακύλα των μηδενικών
επίσημων πωλήσεων.
Μην πω για κάποιους τους τραγουδιστές,
που ευτυχώς γι’ αυτούς υπάρχουν οι μαύροι και τους προβάλλουν.
(Παραπάνω απ’ όσο αξίζουν οι ίδιοι οι "καλλιτέχναι")

Τσαντίστηκα, σταματάω.