Δε λες, ευτυχώς που, τουλάχιστον, βγάλαν Αρχιεπίσκοπο παπά-παπά;
Και μη με ξαναρωτήσεις γιατί ασχολούμαι. Δεν έχουμε ακόμα διαχωρισμό Εκκλησίας - Κράτους, όπως π.χ. στην Ιταλία.
Αφού η επίσημη Εκκλησία είναι δημόσιο ίδρυμα, δικαιούμαι να λέω τη γνώμη μου για το διοικητή της.
Παπάς-παπάς και μαγκιά τους. Ζευγά-παπά έχει ο Παπα-Περισσός, παπάδες-ζευγάδες έχει το Παπα-Ιράν.
Του Έλληνος ο τράχηλος ζευγάν δεν υπομένει.
Η Ιστορία μας διδάσκει ότι έχουμε ζευγάδες-ζευγάδες: Λεωνίδα, Θεμιστοκλή, Μιλτιάδη.
Η Ιστορία ίσως αύριο διδάσκει ότι καταφέραμε επιτέλους κάποτε να έχουμε και παπά-παπά: Ιερώνυμο.
Να ο βελούδινος διαχωρισμός. Και δε σηκώνω κουβέντα, ούτε γουστάρω άλλες φασαρίες και λοιπές βιτρίνες που το πάνε γυρεύοντας να σπάσουν.
Για την αμύθητη περιουσία και την απροσδιόριστη εξουσία θα μιλήσουμε αργότερα.
(Είπαμε, είπαμε, μην ξεχνιόμαστε κι όλας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου