Οι κυβερνήσεις του Κώστα Καραμανλή έκαψαν μεν τα δάση, καίνε όμως με την ίδια επιτυχία και το παλιό μουχλοΠΑΣΟΚ.
Ο Βύρων Πολύδωρας έκανε μεν τη Δημόσια Τάξη χάλια, έτσι όμως μας απάλλαξε πολύ ευγενικά από την παρουσία του και ανέδειξε την Αριστερά. (Το ίδιο και η Μαριέττα Γιαννάκου)
Ο Γιώργος Αλογοσκούφης μας τ’ αρπάζει μεν από παντού, μας δείχνει όμως διακριτικά πόσο γκαραγκιόζηδες είμαστε που τ’ ανεχόμαστε όλα.
Ή τιμή του πετρελαίου θέρμανσης ανεβαίνει μεν στα ύψη, αλλά μας ενώνει ως Έλληνες και μας προσφέρει από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων ευχάριστα διαλείμματα από την αντιπαράθεση στο ΠΑΣΟΚ.
Η Έφη Σαρρή δεν κατάφερε μεν να μπει στη Βουλή, έδωσε όμως μια ευχάριστη νότα στην προεκλογική περίοδο.
Τα φασιστοειδή μπήκαν μεν στη Βουλή, αλλά έτσι δείχνουν με απόλυτη ειλικρίνεια στον κόσμο τι κουμάσια είναι.
Η περίπτωση Βαγγέλη Βενιζέλου μπορεί μεν να μας φοβίζει ότι υπάρχει περίπτωση να γίνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, έτσι όμως μας απαλλάσσει από φρούδες ελπίδες για εναλλακτικές λύσεις.
Η Ντόρα Μπακογιάννη μπορεί μεν να τα κάνει θάλασσα στη διπλωματία, έτσι όμως απομακρύνει το ενδεχόμενο να τη δούμε και πρωθυπουργό μας.
Ο Ρέμος μπορεί μεν να χώρισε με τη Μακρυπούλια, έτσι όμως δίνει ελπίδες σε όλους τους Έλληνες ότι ίσως μια μέρα θα τα καταφέρουν κι εκείνοι να παραμυθιάσουν τους πάντες ότι τα έχουν με γυναικάρα.
Σίγουρα υπάρχουν άπειρα ακόμα παραδείγματα που μας επιτρέπουν να αισιοδοξούμε, αλλά ποιος αντέχει να τα βλέπει μπροστά του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου