Εκτός από την ακρίβεια εισάγουμε και κακοκαιρία από την Ουκρανία και εξάγουμε εκεί δωρεάν όπλα. Δωρεάν για τον Ζελένσκι που εξάγει και ψηλούς ξανθούς πρόσφυγες με γαλανά μάτια.
Παλιά στις γιορτές τρώγαμε γουρούνι ή αρνί, αλλά, ως γνωστοί εισαγωγείς, στο κύριο πιάτο των εορτών μας έχουμε πια ένα πτηνό, το λέμε “γαλοπούλα και ”γάλο” από το γλου-γλου, αλλά και γιατί από αυτή τη χώρα ήρθε και μας βρήκε, αν και σύμφωνα με τον Γκοσινί του Αστερίξ ξεκίνησε από την Αμερική και οι Γαλάτες δεν το γνώριζαν.
Με το πουλί αυτό εμπλέκεται και άλλη χώρα, όπως θα δούμε παρακάτω.
Οι Γάλλοι το λένε “ντινντόν”, ήχος καμπάνας για μας, ταιριαστό για τις μέρες της γαλοπούλας μας, αλλά στη Γαλλία σημαίνει και αφελής. Μπορούμε ως εισαγωγείς και εκφράσεων να λέμε, “ο τύπος είναι ντιν-ντον”. Γάλο λέμε και τον καυχησιάρη, αλλά εκεί κυριαρχεί άλλο πτηνό, το αρσενικό παγώνι, ταώς και Νταού Πεντέλης. Ίσως από τον "Ινδιάνο" κόβοντας το ¨αρχικό "ι" που δεν τονίζεται λέμε αυτό το πουλό και "διάνο", που πάει πολύ στον καυχησιάρη.
Οι Γάλλοι το λένε “ντινντόν”, ήχος καμπάνας για μας, ταιριαστό για τις μέρες της γαλοπούλας μας, αλλά στη Γαλλία σημαίνει και αφελής. Μπορούμε ως εισαγωγείς και εκφράσεων να λέμε, “ο τύπος είναι ντιν-ντον”. Γάλο λέμε και τον καυχησιάρη, αλλά εκεί κυριαρχεί άλλο πτηνό, το αρσενικό παγώνι, ταώς και Νταού Πεντέλης. Ίσως από τον "Ινδιάνο" κόβοντας το ¨αρχικό "ι" που δεν τονίζεται λέμε αυτό το πουλό και "διάνο", που πάει πολύ στον καυχησιάρη.
Τον αφελή και οι Γάλλοι και οι Αμερικάνοι τον λένε και Τούρκο. Έτσι λένε και τη γαλοπούλα. Το αγγλόφωνο “τέρκι” του αφελή έκανε την γείτονα χώρα ν’ αλλάξει όνομα και να το φέρει στο “Τούρκι”. Εμείς δεν αλλάξαμε το “Γρεκία”, γιατί είμαστε αληθινά τέρκι. Μπορούμε να λέμε, “ο τύπος είναι γαλοπούλα”, αλλά ως Τούρκο χαρακτηρίζουμε τον νευριασμένο, “έγινε Τούρκος” και τα βαριά χρόνια τα λέμε “τούρκικα”. Η γαλοπούλα είναι βαρύ φαγητό.
Και τα “κάλαντα” είναι εισαγόμενα, όρος-δάνειο από τις ”καλένδες” που στην Ελλάδα λέμε και “γραφειοκρατία”, αλλά ας μην πλατειάζουμε, μην πλατεΐζουμε και παρεξηγηθεί ο Σαμαράς που ηττήθηκε στην μάχη των πλατειών.
Παραμονή Χριστουγέννων η παραλιακή στο Καλαμάκι γέμισε κακά και τσίσα. Ριβιέρα οι νότιες ακτές της Αττικής, μόνο που με το παραμικρό νερό πλημμυρίζει η παραλιακή. Πιο Ριβιέρα από δω και πέρα, στη βροχή σκάνε αγωγοί λυμάτων και η κατάσταση γίνεται σκατά.
Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έχουν εκτός από την υψηλή τιμή και άλλα κοινά με τη μητέρα μου: δεν αντέχουν τις χαμηλές και τις υψηλές θερμοκρασίες. Επηρεάζονται σε βαθμό ακινητοποίησης.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΟ 2015
Ο έρωτας στην εξουσία διδάσκει: κανείς δε μπορεί να κυβερνήσει με το δόγμα ¨Μην τους νευριάσουμε”. Οι άλλοι να σκέφτονται τι να κάνουν μη σε νευριάσουν.
Και τα “κάλαντα” είναι εισαγόμενα, όρος-δάνειο από τις ”καλένδες” που στην Ελλάδα λέμε και “γραφειοκρατία”, αλλά ας μην πλατειάζουμε, μην πλατεΐζουμε και παρεξηγηθεί ο Σαμαράς που ηττήθηκε στην μάχη των πλατειών.
Παραμονή Χριστουγέννων η παραλιακή στο Καλαμάκι γέμισε κακά και τσίσα. Ριβιέρα οι νότιες ακτές της Αττικής, μόνο που με το παραμικρό νερό πλημμυρίζει η παραλιακή. Πιο Ριβιέρα από δω και πέρα, στη βροχή σκάνε αγωγοί λυμάτων και η κατάσταση γίνεται σκατά.
Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έχουν εκτός από την υψηλή τιμή και άλλα κοινά με τη μητέρα μου: δεν αντέχουν τις χαμηλές και τις υψηλές θερμοκρασίες. Επηρεάζονται σε βαθμό ακινητοποίησης.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΟ 2015
Ο έρωτας στην εξουσία διδάσκει: κανείς δε μπορεί να κυβερνήσει με το δόγμα ¨Μην τους νευριάσουμε”. Οι άλλοι να σκέφτονται τι να κάνουν μη σε νευριάσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου