Αθλέλληνες

Καταστρέφεται και ο αθλητισμός μας. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου πήραμε τέσσερα χρυσά μετάλλια κι ένα αργυρό. Τα δύο χρυσά τα πήρε βαδίστρια που ο Αυγενάκης Αθλητισμού δεν κατάφερε να της κόψει την οικονομική βοήθεια λόγω ηλικίας. Τριαντάρα γκαρσόνα σε ουζάδικο αξίζει χρυσό μετάλλιο; Χρυσό πήρε και ο γνωστός αντιπολιτευόμενος, επικίνδυνος στο άλμα εις μήκος. Και το αργυρό στο επί κοντώ μια ομοϊδεάτισσά του το πήρε. Μην πούμε για τον ακοντισμό. Πήρε το χρυσό μια κόρη Αλβανών μεταναστών που την προπονεί γιος Ρώσων μεταναστών. Επαρχιώτες και οι δύο. Αίσχος. Δε μπορεί μια Αλβανέζα να στερεί το χρυσό μετάλλιο από ελληνοπούλα.

Στο μπάσκετ χάλια. Έχουμε στην Εθνική μας τρία αδέρφια Νιγηριανούς κι έναν μιγά Αμερικάνο που δεν παύει να είναι αράπης.

Σας θυμίζω η μάνα του Τσιτσιπά είναι Ρωσίδα. Κυκλοφορεί μέσα του ρώσικο αίμα.

Στο ποδόσφαιρο τα πηγαίνουμε καλύτερα. Εντάξει, οι ομάδες μας δεν έχουν παρά έναν δυο Έλληνες παίκτες στις ενδεκάδες, οι άλλοι λαθρομετανάστες χωρίς πολιτικό άσυλο ευτυχώς, είμαστε πάτος στην Ευρώπη, δεν πατάει ψυχή στα γήπεδα, αποκτάμε όμως κάθε τόσο με κρατικά λεφτά και οικόπεδα σε πάρκα νέα καλά γήπεδα που είναι κι εμπορικά κέντρα των ΠΑΕ.