Ο πρώην πρωθυπουργός του ΄22 Γούναρης,, για παράδειγμα, εκτελέστηκε ως προδότης στο Γουδί, αλλά έχουμε λεωφόρους και πλατείες με τ' όνομά του. Το ίδιο και με τον δικτάτορα Μεταξά που έφερε βαριά πλήγματα όχι μόνο στη Δημοκρατία της χώρας μας, αλλά και στον πολιτισμό της, όποτε θέλετε το συζητάμε, αλλά για ποιο λόγο να τιμάς κάποιον που ανέτρεψε το δημοκρατικό πολίτευμα; Τι ακριβώς θέλεις να πεις;
Εντάξει, το ότι δεν έχουμε πια βασιλεία, -άλλη ζημιά για τη χώρα- δεν αποτελεί λόγο ν' αλλάξουμε τα ονόματα κεντρικών δρόμων της πρωτεύουσας, που είναι πια τοπόσημα, δε χάθηκε ο κόσμος, οι τύποι αυτοί στο κάτω-κάτω δεν έγιναν βασιλιάδες με πραξικόπημα, αν εξαιρέσουμε τον Γεώργιο τον Βήτα που επανέφερε ο Μεταξάς. Οι βασιλείς άλλωστε αντιμετωπίζονται πια ως γραφικές ιστορικές φιγούρες με περιθώρια ευθυμίας, ειδικά στο τραγούδι. “Εις τον αφρόν (δις) της θάλασσας / ο βασιλιάς (δις) κοιμάται / Παρακαλώ σας κύματα στον πάτε να τον πάτε”, τα “Καβουράκια” του Τσιτσάνη και άλλα πολλά.
Η Ιστορία όμως κάθε τόσο αναθεωρείται στα μουλωχτά με αποτέλεσμα πρόσωπα που έκαναν ζημιά στη χώρα ν' αναγορεύονται από τους εκάστοτε νικητές σε ήρωες και ευεργέτες με επιστέγασμα την ονομασία δρόμων και πλατειών. Συγγρός, Τοσίτσας χαρακτηριστικοί απατεώνες - κλέφτες, αλλά το αποκορύφωμα είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος -μην πούμε για την κωμική φιγούρα τον γιο του- που η αμνησία τον έκανε σχεδόν εθνάρχη. Εδώ όμως η μνήμη του λαού αντιστάθηκε.
Ελευθέριος Βενιζέλος, τυχοδιώκτης με χορηγό τον κουνιάδο του Κυριάκο Μητσοτάκη, κατάφερε να χάσουμε την Κύπρο από την επικράτεια με την είσοδό μας στον Πρώτο Παγκόσμιο (Μεγάλο) Πόλεμο με την ΑΝΤΑΝΤ, χάσαμε από υποχώρησή του την Βόρεια Ήπειρο και την Ανατολική Θράκη, επειδή έτσι του είπε να κάνει το Βρετανικό Στέμμα, έστειλε στρατό στην Κριμαία εναντίον του Λένιν, ο οποίος από τότε άρχισε να υποστηρίζει στρατιωτικά τον Κεμάλ με αποτέλεσμα να χαθεί η Μικρά Ασία, ευκαιρία να διαλυθεί και ο Ποντιακός Ελληνισμός και οι Κωνσταντινουπολίτες να γίνουν αλλοδαποί στην Ελλάδα, αυταρχικός πατέρα του ιδιώνυμου, υποστηρικτής του Μεταξά, αυτά θυμάμαι.... Μας τον διδάσκουν στα σχολεία ως εθνικό ήρωα στήνουν αγάλματά του και βαπτίζουν πλατείες και δρόμους με τ' όνομά του, μέχρι και το μοναδικό πολιτικό αεροδρόμιο της Αθήνας. Ο λαός όμως αντιστέκεται. Ο πιο κεντρικός δρόμος της Πρωτεύουσας που ενώνει Σύνταγμα με Ομόνοια, μετονομάστηκε σε “Ελευθερίου Βενιζέλου”, κανείς όμως δεν την ξέρει έτσι. Όλοι τη λέμε Πανεπιστημίου. Δεν αναγνωρίζουμε το όνομά του, καθόλου τυχαίο αυτό το τροχαίο.
Για κάποιο λόγο και την 28η Οκτωβρίου την αποκαλούμε με το παλιό της όνομα “Πατησίων”, πιστοί και πιστές στην ιστορία που δεν διδάσκεται.
Αντίσταση κατά της βίας έχουμε με τις συμβολικές μετονομασίες δρόμων, όπου έπεσαν θύματα άνθρωποι, όπως, οδός Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, οδός Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια και, τελευταία, οδός Άλκη Καμπανού στη Θεσσαλονίκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου