Τι γίνεται λοιπόν; Το υπουργείο υποχρεώνει τους αδίστακτους σχολάρχες των ιδιωτικών σχολείων να παρακολουθούν με κάμερες ρουφιάνους τους καθηγητές εργαζομένους τους. Κι όποιος αρνηθεί χάθηκε.
Σε ιδιωτικό λύκειο επιβλήθηκε η κάμερα να κοιτάζει και να μεταδίδει μόνο τον καθηγητή, ο οποίος απαγορεύτηκε να λέει ονόματα μαθητών, επιτρεπόταν να μιλάει ή ν’ αναφέρεται σ’ αυτούς μόνο περιγραφικά. «Στο τρίτο θρανίο», «με το μπλε μπλουζάκι» κλπ. Όταν μάλιστα μίλαγε μαθητής έπρεπε ο καθηγητής να κλείνει την κάμερα, ούτε τη φωνή του να μην μεταδίδει. Πώς λέγεται αυτό; Κάμερα ρουφιάνος.
Πότε ανοίγουν και τα Δημοτικά σχολεία; Πρώτη Ιουνίου, μέρα παρά μέρα για να μοιραστούν στη μέση τα τμήματα. Σωθήκανε τα παιδιά από την τρομερή μάθηση που θα κονομήσουν.
Ποιος, όμως άνοιξε το δρόμο για να επιστρέψουν τα παιδιά του Δημοτικού στο σχολείο; Κάποιος παιδαγωγός; Όχι, δα. Ο Τσιόδρας.
«Δεν κολλάνε πολύ», είπε, «ούτε κολλάνε τόσο τους άλλους». Το αντίθετο από αυτό που ισχυριζόταν στην αρχή. «Εξάλλου», είπε ο Τσιόδρας, ο λοιμωξιολόγος, «αν τα παιδιά μείνουν σπίτι, οι γονείς τους δε θα πάνε στη δουλειά τους». Νόμιζα πως ο γιατρός δε λέει τέτοια, είναι γ’ άλλα.
Ας δώσει το κράτος επιχορήγηση να πάρουν οι γονείς μπέιμπι σίτερ για να πάνε οι ίδιοι στη δουλειά τους, όχι να βάλει το γιατρό να το πει. Αλλά βλέπεις οι σχολάρχες έχουν και δημοτικά σχολεία ιδιωτικά και πρέπει να πληρωθούν.
ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ ΚΑΜΕΡΑΜΕΩΣ
Με κάμερες όλα τα μαθήματα, όλες τις μέρες, όλες τις ώρες, για όλους τους μαθητές και μαθήτριες. Τα σχολεία κλείνουν, οι καθαρίστριες απολύονται, οι καθηγητές πληρώνονται με 50% του μισθού τους για τηλεργασία από τα σπίτια τους και άλλη μια κάμερα να τους παρακολουθεί. Τέρμα τα "live" μαθήματα. Η υπουργός Παπαπαιδείας απορεί γιατί δεν καταργήθηκε και το θέατρο με την έλευση του κινηματογράφου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου