ΕΛΛΑΣ ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Από 2/5/07

Η Τουρκία έχει δύο πράγματα που το ένα μοιάζει στην επίσημη σύζυγο, το άλλο μοιάζει στην επίσημη αγαπημένη, αλλά και τα δύο είναι πιάτα. Είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που διαθέτει δύο κράτη: Το επίσημο και το πιο επίσημο. Το ρηχό και το βαθύ.

Ρηχό κράτος είναι οι υπηρεσίες που τυγχάνουν κι εκεί ιδιοκτησία της κάθε κυβέρνησης.

Βαθύ κράτος είναι ο στρατός. Και όταν λέμε στρατός, εννοούμε τους στρατηγούς που τον διοικούν ενθυμούμενοι ότι μετά τον Α΄Παγκόσμιο πόλεμο ομάδα αξιωματικών με επικεφαλής τον «Σαλονικιό» (δηλ. Ευρωπαίο) Μουσταφά Κεμάλ ανέτρεψαν το Σουλτάνο και το θρησκευτικό κράτος του οποίου ήταν αρχηγός. Τότε ο στρατός έφερε τη δημοκρατία στην Τουρκία. Ωραία!

Συμπεραίνεις ότι κάτι σε υποχρεώνει ν’ απαγορεύσεις ακόμα και την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας στη χώρα σου τη δημοκρατική.

Θεωρείς ότι σήμερα, πρέπει στα καλά του καθουμένου ν’ αναδεικνύεις τους ισλαμιστές σε στυλοβάτες της δημοκρατίας που έφερες εσύ αναντρέποντας το σουλτάνο τους κάποτε.

Ως επίγονος του Μουσταφά Κεμάλ, στρατηγέ μου, βγαίνεις αντιευρωπαϊστής εσύ και οι ισλαμιστές βγαίνουν φίλοι της Ευρώπης.

Γιατρέ μου, κάτι δεν πάει καλά εδώ.

Ακόμα σπάω τ κεφάλι μου. Υπάρχει βαθύ κράτος στην Ελλάδα;

Και αν υπάρχει, τι κάνει; Απαγορεύει σαν το τούρκικο ή απλώς επιτρέπει στους πολίτες και τους κυβερνώντες μόνο να συμφωνούν μαζί του;

Μήπως το βαθύ κράτος είναι η τηλεόραση; Τίποτα δεν κάνει κανείς σ’ αυτή τη χώρα αν πρώτα δεν λάβει υπόψη του τι εικόνα θα διαμορφώσουν σχηματίσουν για την ενέργειά του τα ΜΜΕ, δηλαδή η τηλεόραση.

Μήπως όμως βαθύ κράτος στην Ελλάδα είναι κατ’ επέκτασιν του προηγουμένου, η λεγόμενη «κοινή γνώμη»;

Μήπως βαθύ κράτος είναι και κάποιο «πολιτικό κόστος» που όλο στη σκέψη εκλεγμένων βολοδέρνει, σαν τακτικός θαμώνας καφενείου με πολύ μπλα-μπλα;

Έτσι, ο εκάστοτε αιρετός άρχων, επιλέγει να κάνει όχι την πιο σωστή πολιτική κίνηση σύμφωνα με τη λαϊκή βούληση, (που τον ανέδειξε στη θέση του για να την υπηρετεί) αλλά με κριτήριο ποια κίνηση θα του επιφέρει λιγότερο πολιτικό κόστος.

Μήπως βαθύ κράτος στην Ελλάδα είναι οι κομματικοί; Πράγματι, καμιά κυβέρνηση εδώ δεν πηγαίνει καλά αν «ξεχάσει» να διορίσει δικά της παιδιά πάσης ηλικίας.

Κάποιος παλιός έλεγε ότι το βαθύ κράτος στην Ελλάδα φοράει ράσα.

Ο ένας είπε ότι το βαθύ κράτος στην Ελλάδα έχει βαθιά τσέπη.

Ο άλλος άκουσε ότι το βαθύ κράτος της Ελλάδας έχει καβούρια στην τσέπη του.

Οι κακοί είπαν ότι βαθύ κράτος είναι εκείνοι που εκδίδουν επί χρήμασι, εφημερίδες, δηλαδή νταβαντήζες που τα πρωινά σκάβουνε και για κάνα δρόμο.

Η θεια μου είπε ότι το βαθύ κράτος στην Ελλάδα πηγαίνει στο γήπεδο με ρόπαλα.

Ο γκόμενος της θειας μου είπε ότι το βαθύ κράτος στην Ελλάδα είναι βολεμένοι συνδικαλιστές που παριστάνουν τα γραφεία ευρέσεως εργασίας.

Είδα στον ύπνο μου ότι πέφτει λίγο βαρύ αυτό το κράτος.

Απ’ όλα τα παραπάνω συμπεραίνω ότι βαθύ κράτος στην Ελλάδα είναι:
α) Κάτι ακατονόμαστο επειδή έχει πολλά ονόματα
β) Κάτι που δε θυμόμαστε πώς είναι, επειδή χρησιμοποιεί πολλά πρόσωπα.
γ) Κάτι που δεν ξέρουμε τι ψηφίζει γιατί τους ψηφίζει όλους
δ) Κάτι που δεν ξέρουμε τι ακριβώς έμαθε να κάνει, επειδή βγαίνει στην κοινωνία σα να τα ξέρει όλα.
ε) Κάτι που από την ιστορία της χώρας μας γνωρίζει μόνο τα σημεία όπου διαφωνεί με ένα συγγραφέα βιβλίου.
στ) Κάτι που μας αφήνει ελεύθερους να εκφραζόμαστε με βαθύ αίσθημα αυτολογοκρισίας.

Ποιος είναι στην Ελλάδα το βαθύ κράτος;