Χθες στο Κόκκινο ο πρώτος διευθυντής του είπε ότι οι δεξιοί τώρα λένε καλά λόγια για το ΚΚΕ, αλλά άμα αυτό πιάσει 20% δεν θα τα λένε.
❒ Θα συμφωνήσουμε μαζί του, αλλά μόνο στα μισά.
Πράγματι, ο λόγος που επαινούν το ΚΚΕ είναι επειδή δεν είναι επικίνδυνο για το σύστημα της μπουρζουαζίας. Μη επικίνδυνο όμως δεν είναι μόνο για τη χαμηλή του πέραση στον κόσμο.
❒ Τον Συνασπισμό πχ τον έβριζαν πάντα ακόμα κι όταν είχε μόνο 3% ή και λιγότερο και ήταν εκτός Βουλής.
Άρα παίζει και κάτι άλλο για την (όχι μόνο) λεκτική συμπάθεια του συστήματος στο ΚΚΕ: εκτός από μη επικίνδυνο είναι και κάτι άλλο: είναι χρήσιμο.
❒ Και είναι χρήσιμο στη μπουρζουαζία όχι μόνο επειδή δεν θέλει έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, όπως δηλώνει και η εικόνα. Και ο ΣΥΡΙΖΑ το ίδιο λέει, αλλά δεν του δείχνουν καμία συμπάθεια. Είναι κι άλλα λοιπόν:
Θυμόμαστε όταν στις δεκαετίες και του '70 και του '80 έσπαγε απεργίες ή τις απέτρεπε, για να μην “χαλάσουν” διακρατικές συμφωνίες με τη Σοβιετική Ένωση ή άλλες χώρες του σοσιαλιστικού στρατοπέδου. Μη μιλήσουμε για αγοραίες "χάρες" σε κομματικές επιχειρήσεις που υποτίθεται τροφοδοτούσαν σοσιαλιστικε΄ς χώρες αν και ο ψυχρός πόλεμος είχε ξεπεράσει το επίπεδο εμπάργκο.
❒ Οι μεγάλες αγάπες όμως της μπουρζουαζίας για τον “εκπρόσωπο” του ταξικού της εχθρού ξεκίνησαν από τη διάσπαση του ενιαίου Συνασπισμού, που τέλεσε επιτυχώς η ομάδα της Παπαρήγα και του μακαρίτη πια Αγγουράκη. Αυτή η διάσπαση έκανε για πολλά χρόνια ακίνδυνο οτιδήποτε βρισκόταν αριστερά του ΠΑΣΟΚ.
Δεν διορθώνουμε τον λόγο του πρώτου διευθυντή, αναγνωρίζουμε ότι ως πρώην μέλος του ΠΓ της ΚΕ του κόμματος είναι δύσκολο δημοσία να παραδεχτεί ότι έκανε τέτοια. Το θέμα μας άλλωστε δεν ήταν η παρέμβασή του. Απλώς μας θύμισε πολλά που δεν πρέπει να κάνουμε πως δεν τα θυμόμαστε.
❒ Θα συμφωνήσουμε μαζί του, αλλά μόνο στα μισά.
Πράγματι, ο λόγος που επαινούν το ΚΚΕ είναι επειδή δεν είναι επικίνδυνο για το σύστημα της μπουρζουαζίας. Μη επικίνδυνο όμως δεν είναι μόνο για τη χαμηλή του πέραση στον κόσμο.
❒ Τον Συνασπισμό πχ τον έβριζαν πάντα ακόμα κι όταν είχε μόνο 3% ή και λιγότερο και ήταν εκτός Βουλής.
Άρα παίζει και κάτι άλλο για την (όχι μόνο) λεκτική συμπάθεια του συστήματος στο ΚΚΕ: εκτός από μη επικίνδυνο είναι και κάτι άλλο: είναι χρήσιμο.
❒ Και είναι χρήσιμο στη μπουρζουαζία όχι μόνο επειδή δεν θέλει έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, όπως δηλώνει και η εικόνα. Και ο ΣΥΡΙΖΑ το ίδιο λέει, αλλά δεν του δείχνουν καμία συμπάθεια. Είναι κι άλλα λοιπόν:
Θυμόμαστε όταν στις δεκαετίες και του '70 και του '80 έσπαγε απεργίες ή τις απέτρεπε, για να μην “χαλάσουν” διακρατικές συμφωνίες με τη Σοβιετική Ένωση ή άλλες χώρες του σοσιαλιστικού στρατοπέδου. Μη μιλήσουμε για αγοραίες "χάρες" σε κομματικές επιχειρήσεις που υποτίθεται τροφοδοτούσαν σοσιαλιστικε΄ς χώρες αν και ο ψυχρός πόλεμος είχε ξεπεράσει το επίπεδο εμπάργκο.
❒ Οι μεγάλες αγάπες όμως της μπουρζουαζίας για τον “εκπρόσωπο” του ταξικού της εχθρού ξεκίνησαν από τη διάσπαση του ενιαίου Συνασπισμού, που τέλεσε επιτυχώς η ομάδα της Παπαρήγα και του μακαρίτη πια Αγγουράκη. Αυτή η διάσπαση έκανε για πολλά χρόνια ακίνδυνο οτιδήποτε βρισκόταν αριστερά του ΠΑΣΟΚ.
Δεν διορθώνουμε τον λόγο του πρώτου διευθυντή, αναγνωρίζουμε ότι ως πρώην μέλος του ΠΓ της ΚΕ του κόμματος είναι δύσκολο δημοσία να παραδεχτεί ότι έκανε τέτοια. Το θέμα μας άλλωστε δεν ήταν η παρέμβασή του. Απλώς μας θύμισε πολλά που δεν πρέπει να κάνουμε πως δεν τα θυμόμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου