Από τον «Ηγεμόνα» του Νικολό Μακιαβέλι ( & Νικολό Παπανδρέλι)

22/1/2012

ΧVI / Περί γενναιοδωρίας και φειδούς: «… Αν είσαι γενναιόδωρος από τα δικά σου ή αρπάζοντας από τους υφιστάμενούς σου είσαι καταδικασμένος. Αν μπορείς και είσαι γενναιόδωρος αρπάζοντας από τρίτους τότε μπορείς να είσαι όσο γενναιόδωρος θέλεις…»

Από τον Μακιαβέλι στον Βενιζέλο: «Οι άνθρωποι σου συγχωρούν πιο εύκολα τη δολοφονία του πατέρα τους παρά την αρπαγή της πατρικής κληρονομιάς.»
(XXII / Είναι καλύτερο ο ηγέτης να προκαλεί αγάπη ή φόβο;)

Από το ίδιο κεφάλαιο, στον GAP: «Ο ηγέτης πρέπει να κατέχει καλύτερα τον τρόπο να μη σφάλλει, παρά τον τρόπο να διορθώνει τα σφάλματά του».
(Να το κάνουμε λίγο λιανά για να το καταλάβει ο αφέντης: «Όσο και να διορθώνεις -ή νομίζεις πως διορθώνεις- ένα λάθος καλύτερα να μην κάνεις το επόμενο»)

Μήτσος: Ο ηγέτης μετά τις εκλογές δεν υποχρεούται να τηρεί τις υποσχέσεις, αλλά τις αποφάσεις του. Αν και μετά τις εκλογές συνεχίζει να υπόσχεται σημαίνει ότι δεν αποφασίζει.

Όχι, Νικολό Παπανδρέλι, ο Νικολό Μακιαβέλι δεν καταγόταν ούτε από τη Λέσβο ούτε από τη Μύκονο. (Χωρίς σεξουαλικά υπονοούμενα και τα δύο νησιά)

Η κατάρα του Μακιαβέλι: (Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα) Στην Ηλιούπολη πριν από λίγες μέρες ο ΠΑΣΟΚτζής Δήμαρχος κήδευσε δημοσία δαπάνη τον διορισμένο Δήμαρχο και υμνητή της Χούντας. (Με ξένα κόλλυβα που πλήρωσαν οι δημότες) Τι ακριβώς τίμησε;