Το ραδιόφωνο ψιθύριζε βραχνά για τον Αντώνη: "Θα βάλει τα μεταξωτά και θα φυσάει. Θα 'χει τον κώλο του μπροστά και τους Κινέζους πλάι". Του το λέγαμε από καιρό: "Αντώνη, ξεκίνα, σε θέλει όλη η Κίνα". Άργησε μέχρι να σώσει να ξεκινήσει για το Πεκίνο μπας και καταφέρει να πουλήσει στους Κινέζους το ποσοστό των Γερμανών στο αεροδρόμιο Σπάτων. Αλλά είναι μακριά η διαολεμένη η Κίνα. Στου Διαόλου τη μάνα. Ώσπου να φτάσει η Ντακότα οι Γερμανοί πρόλαβαν και πούλησαν το ποσοστό τους σε Καναδούς. Τι να κάνει ο Αντώνης στη μακρινή ανατολή; Τι να πούμε κι εμείς; Ότι τον στείλαμε ως ξένο κεφάλαιο; Ή ως μετανάστη; Καλύτερα να πούμε ότι τον στείλαμε για τουρισμό, που είναι και πιο κοντά στην πραγματικότητα. Θα φέρει από κει όπως έφερε και από το Κατάρ και από άλλες χώρες που επισκέφθηκε τουριστικά αναμνηστικά, δηλώσεις δηλαδή για πιθανές μελλοντικές επενδύσεις από εκεί. Από το στόμα του και στου Θεού τα’ αυτί. Μέχρι εκεί θα φτάσουν τα’ αναμνηστικά. Δεν θα φτάσουν στην πραγματική οικονομία. Κάτι δηλαδή θα πάρει τ’ αυτί του Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου