ΑΝΑΨΥΞΗ

Λίγοι είναι τόσο μαλάκες που πιστεύουν ότι στην Ελλάδα μπορεί να έρθει ανάπτυξη ειδικά κάτω από αυτές τις συνθήκες.

Ποιος επιχειρηματίας θα χρεωθεί για να κάνει επένδυση που δεν θα του αποδώσει, αφού τα εμπορεύματά του θα μείνουν απούλητα; Για να πουληθούν πρέπει οι άλλοι να δώσουν λεφτά στους εργαζόμενούς τους. Το ίδιο όμως σκέφτονται και οι άλλοι.

Στο κάτω-κάτω κάποιος που με τον άλφα ή βήτα τρόπο διαθέτει χρήμα γιατί να το τοποθετήσει στο στήσιμο μιας παραγωγικής βάσης και όχι σε μετοχές και ομόλογα; Γιατί να μην τζογάρει με σίγουρη απόδοση;

Οι τράπεζες γιατί να δώσουν χρήμα στην αγορά; γιατί να δανείσουν κάποιους που δεν θα τους τα δώσουν πίσω άμεσα; Γιατί να μην παίξουν μετοχές και ομόλογα που τους επιστρέφουν χρήμα κάθε μέρα και κάθε ώρα;

Για να έρθει ανάπτυξη πρέπει να δώσει τις εγγυήσεις το κράτος, Χρειάζονται να επενδύσει το δημόσιο κι ας διαχειριστούν την κατάσταση υγιείς επιχειρηματίες.

Αλήθεια, χωρίς κράτος-ρυθμιστή ποιος θα προστατεύσει τον αθώο επιχειρηματία από τον αθέμιτο ανταγωνισμό; Η απρόσωπη αγορά που δεν ρυθμίζεται μόνη της ίσα-ίσα θα τρώει όσο μπορεί μέχρι να σκάσει και να πάει αλλού να τρώει; Μήπως κάποιος δεν πρέπει να προστατεύει ακόμα και τον εργαζόμενο που ως γνωστόν φταίει για όλα;

Παλιά είχαμε ελέω Θεού βασιλείς. Τώρα έχουμε ελέω Θεού κέρδη.

Όταν μειώνονται τα κέρδη στις επιχειρήσεις μας τότε μειώνουμε τους μισθούς των εργαζομένων που απασχολούμε κι ας μην έχουμε να κερδίσουμε τίποτα, αφού το μισθολογικό κόστος δεν είναι ποτέ πάνω από 17% του συνολικού. Τους διώχνουμε κιόλας, τους έχουμε να δουλεύουν όσες μέρες θέλουμε εμείς, τους κόβουμε και την ασφάλιση και ό,τι άλλο μας έρθει κάνουμε.

Όταν όμως έχουμε υπερκέρδη δεν μοιράζουμε στους εργαζόμενους ούτε το 17% των παραπανίσιων κερδών. Προσοχή όχι όλων των κερδών, μιλάμε μόνο για ένα ποσοστό από την αύξηση των κερδών.

Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η χειρότερη μορφή καπιταλισμού. Δεν κρατάει πολύ, κρατάει αρκετά όμως για να συσσωρεύσουν κέρδη οι μεγαλοεργοδότες κι αυτό τους φτάνει. Μετά θα πετάξουν στα σκουπίδια τους αντιπαραγωγικούς νεοφιλελεύθερους, θα βάλουν σοσιαλιστές ν’ αρχίσουν να δίνουν λεφτά στους εργαζόμενους, μέχρι να σκάσει η επόμενη φούσκα που σίγουρα θα έχει φτιαχτεί κι έτσι θ’ αρχίσει πάλι η περίοδος κρίσης σε μια σταθερή ελικοειδή πορεία των πραγμάτων προς το δεν μας ενδιαφέρει πού, καλά να περνάμε.

Και περάσαν αυτοί καλά κι εμείς στ’ αρχίδια τους.