Πρωινός Χαφιές

Ξεκινά πάλι ο πρωινός καφές του πρωθυπουργού με τους πιο σημαντικούς κυβερνητικούς παράγοντες σε επίπεδο αποφάσεων και επικοινωνίας μαζί φυσικά με τους συνεργάτες τους. Ο πρωινός καφές θα διοργανώνεται μάλλον στο θέατρο «Αθήναιον» το κοντινότερο στο κτήριο της Βουλής. Το γιατί επελέγη θέατρο είναι προφανές: και για να χωράνε τόσοι άνθρωποι και επειδή ως χώρος τέχνης είναι ο πιο προσιτός στο κυβερνητικό αντικείμενο.

Πιο σωστή ονομασία αυτού του άτυπου οργάνου θα ήταν «Πρωινός Χαφιές», αφού ο ένας υπουργός καρφώνει τον άλλον, για ό,τι θεωρεί αντιλαϊκό, ειδικά ο ΠΑΣΟΚτζής τον ΠΑΣΟΚτζή κι ο Αβραμόπουλος το Σαμαρά που δεν είναι καν υπουργός..

Ο Παπαδήμ(ι)ος άλλαξε τροπάρι. Κατάλαβε πως απομακρύνοντας από την κυβέρνηση όσους ΠΑΣΟΚτζήδες θέλουν να γίνουν πρόεδροι του κόμματός τους δε θα μείνει κανείς και η κυβέρνησή του θα γίνει δικομματική. Σκέφτεται να ζητήσει τουλάχιστον οι υπουργοί του για να μην προκαλούν το δημόσιο αίσθημα της εποχής να μην είναι ευτραφείς. Πριν αναρωτηθεί κανείς γιατί ο Παπαδήμ(ι)ος ξοδεύει το χρόνο του κάνοντας τέτοιες σκέψεις ας απαντήσει: τι σκέψεις έχει δικαίωμα να κάνει ο Παπαδήμ(ι)ος; Και ποιος θα προτιμούσε τον Παπαδήμ(ι)ο να κάνει άλλες σκέψεις με δεδομένο ότι είναι ένας αρχιτραπεζίτης;

Η Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα έσωσε τους Ευρωπαίους τραπεζίτες, άντε τις τράπεζες, σε καμία περίπτωση δεν έσωσε τους πελάτες των τραπεζών. Δίνει δανεικά χωρίς όριο, με επιτόκιο 1% και περιθώριο επιστροφής από ένα χρόνο σε τρία. Οι τραπεζίτες θα πάρουν όσα θέλουν και απλώς θα καλύψουν δικές τους υποχρεώσεις και όχι υποχρεώσεις επιχειρηματιών που έχουν απόλυτη ανάγκη ρευστότητας. Με 1% επιτόκιο, όπου και να βάλει ο ο τραπεζίτης τα λεφτά του κερδισμένος θα είναι. Δεν τα βάζει φυσικά στην αγορά της Ελλάδας.

Την Ελλάδα, λένε κάποιοι, κυβερνούν από τη μεταπολίτευση τρία τζάκια κι ας είχαμε από το 1974 μέχρι σήμερα 12 πρωθυπουργούς, χώρια που οι ξύπνιοι βάζουν στα τζάκια τον Μητσοτάκη που ήταν τρία μόλις χρόνια πρωθυπουργός και αφήνουν απ’ έξω τον Σημίτη που ήταν πρωθυπουργός σχεδόν τα διπλά χρόνια. Και ξεχνούν που την Κούβα τα τελευταία 53 χρόνια διοικεί η οικογένεια Κάστρο, Φιντέλ και Ραούλ, αλλά και την Βόρεια Κορέα διοικεί επίσης μία οικογένεια, Κιμ, μάλιστα τα τελευταία 63 χρόνια. Παππούς, πατέρας, εγγονός.

Κιμ στην Κορέα είναι το πιο συνηθισμένο επώνυμο, όπως είναι στην Ελλάδα το Παπαδόπουλος. Συμπέρασμα: και οι δύο χώρες έχουν δικτάτορες με τα πιο λαϊκά επώνυμα.