Πιάσε δουλειά να φάμε κι εμείς

Παλιά μετρούσαμε μόνο τις πρώτες εκατό μέρες της κάθε κυβέρνησης. Οι υπόλοιπες δεν μας ενδιέφεραν, γιατί έτσι κι αλλιώς ήταν πάντα χειρότερες.

Τώρα μετράμε (αντίστροφα) όχι τις πρώτες αλλά τις τελευταίες εκατό μέρες της κυβέρνησης που έχουμε. Παλιά δεν το κάναμε αυτό γιατί δεν ξέραμε από πότε να ξεκινήσουμε να μετράμε. Όχι ότι τώρα ξέρουμε, αλλά κάτι πρέπει να μετράμε, εκτός από λεφτά που χάνουμε. .

Γυρνώντας λίγο πίσω στο χρόνο θυμάμαι τη συνάντησή μου μ’ ένα φίλο που μου ομολόγησε:

-Χθες κοιμόμουνα τρεις μέρες. Όταν ξύπνησα το μόνο που με ενδιέφερε να μάθω ήταν τι έγινε στη χώρα όσο κοιμόμουνα. Αλλά δεν κατάλαβε κανείς τι ρωτούσα. Ξέρεις εσύ;
-Η Ελλάδα εδώ και τρεις μέρες άλλαξε πρωθυπουργό και κάμποσους υπουργούς.
-Ναι; Τι άλλο άλλαξε;
-Τίποτα απολύτως. Γιατί, τι σου είπα ότι άλλαξε;
-Μα δε θυμάμαι, γι’ αυτό ρώτησα.
-Τι ρώτησες;

Τι γέλιο έχει να πέσει μετά τις επόμενες (πρόωρες, όψιμες ή και της ώρας) βουλευτικές εκλογές δε λέγεται! Με λίστα ή χωρίς λίστα θα έχει πλάκα το ποιοι θα μείνουν εκτός Βουλής. Θυμίζουμε οι δύο μεγαλο-αντιπρόεδροι της κυβέρνησης ήδη έχουν χάσει τις πρώτες θέσεις στις περιφέρειές τους από τις τελευταίες εκλογές. Ελπίζουμε οι ψηφοφόροι τους να μην ξεχάσουν την πρώτη χάρη που τους έκαναν και μην τους πάρουν τη μπουκιά απ’ το στόμα. Οι άνθρωποι δείχνουν ορεξάτοι να συνεχίσουν την κατρακύλα τους προς μη εκλόγιμες θέσεις. Αν μέχρι την αναμέτρηση έχουν βρει θάρρος να κατέβουν υποψήφιοι σε περιφέρεια και μάλιστα χωρίς λίστα.

Να και μια πρώτη θέση για τη χώρα μας: Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, σύμφωνα με τους «Financial Times», είναι ο χειρότερος υπουργός Οικονομικών της Ευρώπης για το 2011.

Καλός μαλάκας είμαι κι εγώ. Ως μαθητής έμαθα Αγγλικά και Γαλλικά. Με τους Εγγλέζους δεν έχουμε πάρε-δώσε σε € (ούτε σε Στερλίνα) οι Γάλλοι δεν είναι ακριβώς στο Γαλλογερμανικό άξονα, αλλά έκατσαν στον άξονα. Γερμανικά έπρεπε να ξέρω ο βλήμααααας!...

Απ’ όταν πήραμε την πρώτη μας τηλεόραση έμαθα ότι τα συνδικάτα έκαναν απεργίες και ζητούσαν από τους εργοδότες αύξηση ημερομισθίων και μισθών. Μετά τα ζητούσαν από τις κυβερνήσεις οι οποίες ως θεοί ζητούσαν από τους λαούς θυσίες κι ας πέσουν στη φτώχεια και την ανέχεια. Τώρα όμως οι κυβερνήσεις ζητούν αυξήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι ο ένας και μοναδικός Θεός και ζητά από τις κυβερνήσεις θυσίες κι ας πέσουν από την εξουσία που δεν έχουν. Αύριο τι μπορεί να ζητά η Ευρωπαϊκή Ένωση και από ποιο Θεό;

Παλιά λέγαμε, «Παντρέψου να γαμήσουμε κι εμείς», τώρα, «Πιάσε δουλειά να βγάλουμε κάνα φράγκο κι εμείς».

Ο Βενιζέλος μας έδειξε όποιος νομίζει ότι ξέρει να μιλά καλά, δεν ξέρει να κλέβει καλά, ό,τι και να νομίζει.