Η Γερμανία δυσκολεύεται πια να δανειστεί. Ευχάριστο νέο για το ξεπέρασμα της κρίσης, κάτι που όπως λένε πολλοί σοβαροί επιστήμονες και λίγοι πολιτικοί δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί από μία χώρα, όπως κράζουν διάφοροι επίδοξοι και αυτόκλητοι νέοι Τσε Γκεβάρες της τρύπιας σημαίας. Η ανάπτυξη που θα δώσει τη λύση μπορεί να ξεκινήσει μόνο έπειτα από διακρατικές διαδικασίες.
Όταν ο φιλελευθερισμός στην οικονομία αποδειχτεί ότι εξυπηρετεί μόνο κάποιες απρόσωπες αγορές (στοιχηματίες χρηματέμποροι) ούτε καν νεοφιλελεύθερους πολιτικούς τότε υπάρχει περίπτωση οι κυβερνήσεις ν’ αλλάξουν κοινωνική πολιτική, πρόσωπα και κόμματα που τις συνθέτουν. Ήδη ξεκίνησε η ιστορία από το Εργατικό κόμμα του Ηνωμένου Βασιλείου που στρέφεται υπέρ των κοινωνικών παροχών. Τι να κάνουμε; Οι εξελίξεις δεν είναι στα δικά μας χέρια.
Ότι η Γερμανία μας χρωστάει χρήματα το κατοχύρωσε στη χώρα μας η Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων το 1946. Το 1960 όμως, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας κατέβαλε αποζημίωση στην Ελλάδα ύψους 115 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων (περί τα 58,8 εκατ. ευρώ) για τη ζημία που προκλήθηκε από τον ναζισμό. Ποιος ήταν ο φτηνιάρης που γλύτωσε τη Γερμανία από χοντρά λεφτά; Ο Κ. Καραμανλής ο Α΄. Δικαιολογία στα απομνημονεύματά του Καραμανλή ότι και καλά έκανε αυτή τη μειοδοσία προκειμένου να δεχτεί η Ομοσπονδιακή Γερμανία Έλληνες μετανάστες. Αυτή όμως είναι δικαιολογία που χρησιμοποίησε μόνο ο Καραμανλής και όχι η Γερμανία που Πορτογάλους, Άραβες, Τούρκους και μετανάστες από άλλες χώρες όμως δεχόταν χωρίς να έχει καταβάλει τίποτα. Για τα ολοκαυτώματα όμως που έκαναν οι κατακτητές η ιστορία δεν έχει τελειώσει δικαστικά. Δυστυχώς αργά ξεκίνησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου