Το ψαρονέφρι και ο Τζέφρι

Ο Giorgakis με το ΔΝΤ (+Ευρωπαϊκή Ένωση και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) ψώνισε από σβέρκο. Η μνημονιακή υπερχρέωση της χώρας μας με μηδενική ανάπτυξη είναι φιλέτο για όσους θέλουν ν’ αγοράσουν την Ελλάδα κοψοχρονιά. Ο Γιωργάκης δεν σταμάτησε εκεί. Πήρε και τον Βενιζέλο για να μας θυμίσει ότι το ψαρονέφρι είναι μεν φιλέτο, αλλά φιλέτο γουρουνιού. Έτσι αυτός ψάρωσε κι εμάς, αφού μας τα πρήξανε, τώρα μας κυνηγάνε να μας πάρουν τα νεφρά.

Με όσα κάνει ο Γιώργος δείχνει ότι η σχέση του με τον Αντρέα είναι δις συγγενική. Δεν έχει μόνο συγγένεια αίματος, αλλά και πολιτική συγγένεια.

Μέχρι να (και αν) γίνει το δημοψήφισμα ξέρουμε ότι θα έχουμε τον GAP πρωθυπουργό για άλλους τρεις μήνες. Υπομονή. Βέβαια κατά πάσα πιθανότητα τότε θα διαπιστώσουμε ακόμα μια «Άνοιξη ακριβή».

Μέχρι να περάσουν όμως αυτοί οι τρεις και οριστικοποιηθεί η συμφωνία των Βρυξελλών, οπότε θα μπορούμε να πει κι ο λαός τη γνώμη του, μέχρι τότε θα ξέρουν όλοι αν πράγματι αυτή η δανειακή σύμβαση μας γλύτωσε από χρεοκοπία, αν είναι χρήσιμη, αν είναι αναγκαία, αν είναι μια απ’ τα ίδια ή είναι καταστροφή, κοροϊδία κ.λπ. Με αυτή τη γνώση θα αποφανθούμε ΝΑΙ ή ΟΧΙ. Η ζωή δείχνει ότι δεν πρέπει να ευελπιστεί και πολύ ο Γιωργάκης.

Στην αρχή είχαμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε πτώχευση ή ανάπτυξη. Μετά ήρθε το πτώχευση ή μη πτώχευση. Τώρα, ανεξέλεγκτη ή ελεγχόμενη πτώχευση;

Ο Γιωργάκης έχει επιλέξει το δίλλημα του απελπισμένου Σαμψών: Να ζει κανείς ή να μη ζει κανείς; Αρχικά είχε επιλέξει το δίλημμα του Άμλετ που πήρε το ερώτημα του Σαμψών, του έκανε κούρεμα 12,5% (έκοψε μία λέξη από τις οκτώ)  και το μετέτρεψε σε πιο προσωπικό: Να ζει κανείς ή να μη ζει;

Θα επανεκλεγούν ένας στους τρεις από τους σημερινούς βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος. Μετά από κλήρωση.

-Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Χρηματοδοτήσεων (IIF) διαβεβαιώνει ότι «κούρεμα» 50% είναι πράγματι μια ρεαλιστική προσδοκία.

-Δε μας χέζεις, ρε Τσαρλς Νταλάρα;