Μιας κι έχει απεργία η ΕΣΗΕΑ ας ασχοληθούμε λίγο με τα ηθογραφικά μας.
Ζούμε στην πιο μονοθεματική, θεαματική και παράξενη χώρα του κόσμου. Γίνεται κάτι εδώ στο χωριό και για 2-3 μέρες όλοι ασχολούμαστε μόνο μ’ αυτό.
Και τι προσόντα πρέπει να έχει κάτι που γίνεται για να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον του κοινού; Κανένα προσόν. Όλα καλά είναι, όλοι αξίζουν της προσοχής μας.
Ατάλαντους ηθοποιούς τους κάνουμε πρωταγωνιστές στην τηλεόραση, στα πρωινάδικα και στα μεσημεριανάδικα.
Άφωνους τραγουδιστές τους κάνουμε θεούς που τιμούν τον σπουδαίους μουσικοσυνθέτες.
Πουτάνες που παριστάνουν τις τραγουδίστριες τις κάνουμε εθνικά σύμβολα.
Τηλεπαρουσιαστές της πλάκας τους αναγορεύουμε σε δημοσιογράφους.
Άσχετους πρώην ποδοσφαιριστές, βαποράκια κάποιων μάνατζερ μεταγραφών τους έχουμε για προπονητές.
Μάλλον κατάλαβα ότι το έριξα πάλι στην κριτική, οπότε σταματάω. Πάρτε ένα τραγούδι για να είμαστε στο κλίμα της ημέρας. (Εννοείται ότι οι στίχοι είναι δικοί μου)
!!!!!!!!!!!! Σ;-)~ !!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή