Τσαφ-τσουφ, αχ-ουχ το τραίνο περνά

(Των παθών του τον τάραχο)

Δεν περνά καθόλου καλά η μετοχή του ΟΣΕ, αν υπήρχε.

Και οι σημερινές στάσεις εργασίας των εργαζομένων του ΟΣΕ μας βγάζουν στη φόρα μια καλή φάση.

Επειδή ο ΟΣΕ μας βάζει χοντρά λεφτά μέσα κάθε χρόνο, ο υπουργός Μεταφορών μας σκέφτεται ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα, γιατί μπορούν να γίνουν και χειρότερα.

Σχεδιάζει να πουλήσει σε ιδιώτες τα κερδοφόρα κομμάτια του ΟΣΕ να κονομήσουν κι αυτοί και να κρατήσει το κράτος αυτά που το βάζουν μέσα. Τι κερδίζει έτσι το κράτος;

Το δημόσιο πουλώντας το κερδοφόρο και κρατώντας το ζημιογόνο μέρος του ΟΣΕ χάνει τα λίγα που βγάζει και του μένει ο κούκος αηδόνι.

Δηλαδή επειδή ο ΟΣΕ μας βάζει μέσα, φροντίζουμε να μας βάζει πιο μέσα και να κερδίζει και κάποιος ιδιώτης.

Αυτό το μέτρο είναι αναγκαίο, κύριε πρόεδρε. Αναγκαίο όχι για το δημόσιο, όχι για εμάς, αλλά είναι αναγκαίο γι’ αυτόν που θα κονομήσει.

Και γιατί να μην το κάνει ο υπουργός; Αφού στο πλάι του στέκομαι εγώ, εσύ, ο άλλος, ο παράλλος, ο σταθερός και λεβέντης.

Αν δε θες να σε μπάζει μέσα ο ΟΣΕ βρες χρήμα ακόμα και από τους Κινέζους και φτιάξε το δίκτυο, τις γραμμές του Χαρίλαου Τρικούπη αν θες να κονομήσεις κάνα φράγκο. Να αρχίσουν οι μεταφορές επιβατών και κυρίως εμπορευμάτων να γίνονται με τραίνο και όχι οδικώς, κάτι που ανεβάζει το κόστος μεταφοράς και την τελική τιμή κάθε εμπορεύματος.

Δε μπορεί, αρχηγέ μου, στην Πελοπόννησο να έχουμε ακόμα μονές γραμμές. Δε μπορεί να μη φτάνει το τραίνο στην Ηγουμενίτσα, απ’ όπου έρχονται τα προϊόντα από Ιταλία.