€ - Δραχμή & ΜΝΑ & ΤΑΠΕΙΝΑ

Αναρτήθηκε 9/6/2010

Μην ακούτε τις φήμες ότι ε-ε-ε-έρχεται η δραχμή. Είναι ψέμα των ΜΜΕ. Και δίνετε ένα σωρό λεφτά ν’ αγοράσετε εφημερίδα, που κάνει 480 δραχμές, συγνώμη, 1,3 €.

Ούτε δραχμή, ούτε γρόσι. Μνα τόση κι άλλη τόση.

Δεν βγαίνουμε από την Αγία Ζώνη του Ευρού, κυρίες και κύριοι, αλλά όπως λέει και το τραγούδι:
«Ο Έλλην είναι πονηρός / πίσω Ευρώ, δραχμούλα μπρος».

Το Νομισματοκοπείο μας τα τελευταία σκοτεινά βράδια δεν κόβει δραχμές. Κόβει €-δραχμές. Το φέρνουμε λάου-λάου στους Ευρωπέη.

Στη μια όψη του χαρτονομίσματος και του κέρματος βάζουμε τη διεθνή εικόνα του Ευρού, στην άλλη όψη βάζουμε τη δραχμή. Αυτή είναι η ελληνική μας όψη. € - Δραχμή ή ΔΡΧΜ – Ευρώ.

ΑΠ’ ΤΗ ΜΙΑ € - Δραχμή

Δραχμο - € ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΛΛΗ

ΚΑΤΣΕ ΚΑΤΩ ΝΑ ΣΤΗ ΒΑΛΕΙ.

-Το ’μαθες; Γίναμε Ευρωπαίοι.
-Ναι, εμείς βάλαμε το εύρος και οι άλλοι βάλανε τα πέη.
-Το Ευρώ ποιος θα το βάλει;
-Άσε ρε, εδώ ζοριζόμαστε να το βγάλουμε.

Στα 100 η σύνταξη, στα 100 και η στράτευση. Δε θα γεράσουμε ποτέ κουφάλ-πορνοβοσκέ. Δεν πειράζει αν η σύνταξη μικραίνει. Είναι σα να μικραίνουμε εμείς και χαιρόμαστε. Στις λαϊκές βουλές, τα καφενεία, μετά από κάθε παρτίδα τάβλι ο νικητής θα παίρνει τη σύνταξη μηνός του χαμένου. Η σύνταξη του χαμένου δίνει κύρος στο νικητή.

Το παραξενότερο όλων στο σκάνδαλο Βατοπαιδίου είναι ότι ένα από τα πέντε πορίσματα της αθωωτικής επιτροπής στη Βουλή, εκείνο του ΚΚΕ δεν βλέπει ευθύνες πρώην υπουργών της ΝΔ. Το πόρισμα που προτείνει η ΝΔ δεν είναι τόσο ευχαριστήριο για τους πρώην του Καραμανλή όσο το αθωωτικό πόρισμα του ένα είναι τα κόμμα.

Και ο μήνας είχε εννιά το 1822. Εκείνη τη μέρα, κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, οι Τούρκοι μας παραδίδουν την Ακρόπολη των Αθηνών. Την είδαμε μισογκρεμισμένη και νομίζαμε ότι δεν έχει τελειώσει ακόμα, δώσαμε τα παραπάνω λεφτά στους εργολάβους, τους δώσαμε και παράταση και τελικά μαζέψαμε της σκαλωσιές από την Ακρόπολη μόλις φέτος με απλήρωτους έκτακτους υπαλλήλους.

Συμπέρασμα, άμα δεν είσαι μόνιμος, αλλά μονίμως απλήρωτος, θα μείνεις και άγαμος, διότι γάμος είναι δουλειά του δημοσίου. Υπαλλήλου. Σ’ αυτόν έχουν εμπιστοσύνη οι γυναίκες.

Ο Ευρωπαίος οικονομάρχης Όλι Ρεν κι όλοι κλαιν, ήρθε στην Ελλάδα κι έβαλε πρόχειρο διαγώνισμα στο Λοβέρδο. Πού του το έβαλε; Του το έβαλε μπελά στο κεφάλι του, του το έβαλε το διαγώνισμα στα ξαφνικά και στο μνημόνιο που ο Λοβέ υπέγραψε στις αρχές Μαρτίου. Θέμα sos, τουτέστιν, σώσον κύριε τα ένσημά μας και ευλόγησον την κληρονομίαν του αφεντικού μας. Ο Λοβέρδος αδιάβαστος πάλι.
Αντιλβού, σώσον Καρνέισον.

Η ιστορία απολαμβάνεται. Παλιά όλοι θέλανε να γίνουν πρωθυπουργοί, πρόεδροι της κυβέρνησης. Καταφέρνανε να γίνουν πάλι όλοι απλοί πρόεδροι σε κάποιο σύλλογο. Σήμερα πολλοί θέλουν να γίνουν πρωθυπουργοί, κανείς όμως δε θέλει να γίνει πρώην πρωθυπουργός.
Το «καλό» παράδειγμα δίνει η Γερμανία μας γράφανε χθες ΤΑ ΝΕΑ με τίτλο «Λιτότητα υπέρ των πλουσίων». Όχι στην Ελλάδα, στη Γερμανία καλέ, λιτότητα υπέρ των πλουσίων.

Όμως, καλό παράδειγμα είναι αυτό, ρε παιδιά, όπως ισχυρίζονταν χθες τα ΝΕΑ; Καλό για ποιους άραγε; Η Μέρκελ κόβει 80 δισ. € από το δημόσιο και απολύει 10 χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους. Και στη Γερμανία την κρίση θα πληρώσουν οι συνήθεις ύποπτοι. Όχι οι επιχειρήσεις, γιατί θα φύγουν από τη Γερμανία, θα βγάλουν σε άλλη χώρα τα κεφάλαιά τους. Ε και; Να τους φορολογήσει και η άλλη χώρα. Τι το κάναμε; Είμαστε όπως το γνήσιο λαϊκό τραγούδι. Και ευρωπαϊσταί και διεθνισταί. Ακουγόμαστε παντού. Να φορολογούμε το κεφάλαιο παντού. Τι θα πάθουνε; Μια Πόρσε λιγότερη; Σιγά το πράγμα, που λέει και ο σκύλουρας ο Καρράς.