ΔΕΚΑΤΗ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ (OLA)

Τετάρτη ημέρα της εβδομάδος κατά τας γραφάς, τρίτη και φαρμακερή εργάσιμη, 10η Φεβρουαρίου, 41η του έτους, 324 κι απόψε μείνανε μέχρι το 2011, το έτος που τουλάχιστον κόβει ένα μηδενικό, όχι μπρος, ούτε πίσω, αλλά στη μέση. Στην Ιταλία σήμερα περνούν την Εθνική Ημέρα Μνήμης των Εξορίστων, ενώ πάλι εκεί, 10η Φεβρουαρίου του 1634 ο Γαλιλαίος απαρνείται μπροστά στους ιεροεξεταστές τη θεωρία του ως αιρετική και λαθεμένη και δέχεται ότι η Γη είναι επίπεδη και ακίνητη. Λέγεται ότι την ίδια στιγμή ο θρύλος λέει ότι σιγομουρμούρισε: «Και όμως κινείται!»

Και φυσικά η Γη δεν σταμάτησε να κινείται και να γυρίζει γύρω από τον εαυτό της και τον Ήλιο που συναντήσαμε σήμερα για πρώτη φορά στις 7:21, ένα λεπτό νωρίτερα από χθες, το ξεπροβόιδισμά του, στις 5:58 ένα λεπτό αργότερα από χθες. Η μέρα μεγαλύτερη κατά δύο λεπτά από χθες.

Σήμερα, εκτός χιλίων, άλλων εορτάζει ο Χάρης, βαπτισθείς Χαρίλαος. Το μόνο τραγούδι που θυμόμαστε είναι ένα που λέει ο Μιχάλης Βιολάρης, ο Χαρίλαος απ’ τ’ Άσπρα Χώματα.
(Ονομασία από τον αρχαίο Δήμο Λευκονόης, νυν Νέα Ζωή Περιστερίου, ενώ Άσπρα Χώματα έχουμε και στο Λουτράκι)

Γιορτάζει κι ο Χαράλαμπος, Λάμπος, Χαραλάμπης, Χάρης, Λάμπης, Λαμπίας και λαμπατέρ άμα τα μαλλιά του αγανακτισμένα εγκατέλειψαν το ξερό του το κεφάλι. Μπάμπης, Μπάμπος, Χάμπος ή και Χαραλαμπία, Χαρά, Λαμπία, Λαμπή, Λάμπω, Χαραλαμπή, Μπαμπίνα, Μπήλιω και Μπηλιώ, Μπία και Χάμπη, ήδη μέχρι να ’μπει στο παιχνίδι.

Απόψε θα μας κεράσει και η Χαρούλα, Χάρη, Χαρίκλεια ντε, γιορτάζει και την 1η Σεπτεμβρίου καλό μήνα, ο Χαρικλής δε γιορτάζει, εκτός αν είναι μερακλής και γιορτάζει όχι κάθε μέρα, αλλά κάθε νύχτα, φυσικά.

Το 1996 έγινε η πρώτη μονομαχία του υπερ-υπολογιστή της ΙΒΜ Deep Blue με τον παγκόσμιο πρωταθλητή στο σκάκι Γκάρι Κασπάροφ λήγει με νίκη του υπολογιστή. Τελικά, ο άνθρωπος θα νικήσει τη μηχανή με 4-2. Στις 10 Φεβρουαρίου.

10η Φεβρουαρίου του 1956 έχουμε τη σύσταση του Ιδρύματος Ευγενίδου σύμφωνα με την επιθυμία του εφοπλιστή Ευγένιου Ευγενίδη, ο οποίος άφησε στη διαθήκη του μέρος της περιουσίας του για τη σύσταση του ιδρύματος, με σκοπό "να συμβάλλει εις την εκπαίδευση νέων Ελληνικής Ιθαγενείας εν τω επιστημονικώ και τεχνικώ πεδίω". Κατά την κλιμάκωση των σκοπών του, το Ίδρυμα προέταξε την έκδοση τεχνικών βιβλίων τόσο σε θεωρητικό τομέα όσο και σε τεχνικούς - πρακτικούς τομείς. Ήταν το πρώτο ίδρυμα στη Χώρα που εφήρμοσε την Τεχνική και Τεχνολογική Βιβλιοθήκη για κάθε ενδιαφερόμενο και σπουδαστή τεχνικών σχολών και λυκείων, ιδιαίτερα εκείνων των Δημοσίων Σχολών του Εμπορικού Ναυτικού, με πολύ χαμηλό κόστος. Η έδρα του Ιδρύματος σήμερα βρίσκεται στην αρχή της λεωφόρου Συγγρού, κοντά στο Δέλτα του Φαλήρου οι εγκαταστάσεις του οποίου περιλαμβάνουν το πλανητάριο, μεγάλη βιβλιοθήκη και συνεδριακοί χώροι. Έργο του ιδρύματος είναι επίσης η ετήσια απονομή υποτροφιών. Αν και το όνομά του είναι "Ίδρυμα Ευγενίδου", αποκαλείται και "Ευγενίδειο ίδρυμα". Να το επισκεφθείτε, δεν θα χάσετε.

Ο διεθνούς και όχι εντοπίας φήμης Έλληνας συνθέτης Θόδωρος Αντωνίου, γεννήθηκε σαν σήμερα εδώ και 75 χρόνια, στις 10 Φεβρουαρίου του 1935.

Το 1923 μέρα σαν τη σημερινή πέθανε ο Γερμανός φυσικός Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν, γνωστός στους γιατρούς και τις υπηρεσίες φύλαξης. Μιλάμε γι’ αυτόν που ανακάλυψε τις ακτίνες Χ ή ακτίνες Ρέντγκεν, που δεν ανακλώνται, δεν διαθλώνται, ότι βλέπουνε το λένε, όπως ακριβώς είναι. Ακτινογραφία, ακτινολόγος, τράβα βγάλε καμιά πλάκα, σπάμε πλάκα στα αεροδρόμια με τους ανιχνευτές μετάλλων και τις ακτίνες Χ, απ’ όπου περνάει ο σκελετός, το πρώην μοντέλο.

Σαν σήμερα το 1942 απονέμεται ο πρώτος χρυσός δίσκος στην ιστορία της μουσικής, στον Γκλεν Μίλερ για την επιτυχία του «Chattanooga Choo Choo». Εμείς καταργήσαμε τους χρυσούς δίσκους και περάσαμε στις επιδοτήσεις.

10η Φεβρουαρίου του 1755 πέθανε στα 86 του ο Σαρλ ντε Μοντεσκιέ, γάλλος πολιτικός φιλόσοφος. Ανέπτυξε τη θεωρία του διαχωρισμού των εξουσιών (νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική), η οποία επικράτησε και περιλαμβάνεται στα Συντάγματα σχεδόν όλων των δημοκρατικών χωρών του κόσμου.

(Όχι ότι εφαρμόζονται, ειδικά στην Ελλάδα που έχουμε μόνο εκτελεστική εξουσία Τύπου. Ο Τύπος βγάζει κυβερνήσεις κι εκείνες νομοθετούν για χάρη της Βουλής και ορίζουν τους επικεφαλής στο δικαστικό σώμα για χάρη των ίδιων των λειτουργών της Δικαιοσύνης που μπορούν να κανονίσουν με τον καλύτερο τρόπο τα του οίκου τους, αλλά ποιος τους αφήνει!…)

Μέρα σαν η σημερινή του 1898 γεννήθηκε ο Γερμανός δραματουργός και ποιητής Μπέρτολτ Μπρεχτ, που έγραψε την «Όπερα της Πεντάρας», τον «Κύκλο με την κιμωλία», τη «Μάνα Κουράγιο», τη «Ζωή του Γαλιλαίου» και χίλια άλλα.. Πέθανε το 1956 στην Ανατολική Γερμανία που υπηρετούσε και υμνούσε. Από τις «Ιστορίες του κυρίου Κόυνερ», παίρνουμε ιδέα. «Μια μέρα ήρθανε, πλακώσανε στο ξύλο διώξανε από την πολυκατοικία τον Αφρικανό, αλλά δεν είπα τίποτα, γιατί εγώ δεν είμαι Αφρικανός. Την άλλη μέρα σπάσανε στο ξύλο και διώξανε από την πολυκατοικία τον Πακιστανό, αλλά εγώ δεν είπα τίποτα γιατί δεν είμαι Πακιστανός. Την άλλη μέρα μπουζουριάσανε τον αριστερό, τον καλό μουσουλμάνο ή χριστιανό, τον ομοφυλόφιλο, τον καλό και δίκαιο άνθρωπο, την Ουκρανέζα, τον ναρκομανή, το φρικιό και πόσους άλλους. Εγώ δεν είπα τίποτα γιατί δεν αισθάνομαι να είμαι απ’ αυτούς. Την τελευταία μέρα που θυμάμαι ήρθανε και πλακώσανε στις μάπες εμένα, αλλά δεν είχε μείνει κανείς στην πολυκατοικία για να διαμαρτυρηθεί». Πολυκατοικία η Ελλάς.

10η Φεβρουαρίου του 1828 ο Ιμπραήμ καταστρέφει την Τριπολιτσά, κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του '21. Θυμίζουμε ο Ιμπραήμ μας είχε τσακίσει και μας έσωσαν από το Ναβαρίνο αι ξέναι δυνάμεις.

10η Φεβρουαρίου του 1947 τα Δωδεκάνησα περιέρχονται από την Ιταλία στην Ελλάδα με τη Συνθήκη των Παρισίων.

Η 12νησος έχαιρε ειδικού φορολογικού καθεστώτος μέχρι πρόσφατα, κάτι που ώθησε καϊκτσήδες από κοντινά της Δωδεκανήσου νησιά να γίνουν πειρατές και όχι κουρσάροι. Έφερναν από κει αφορολόγητα ποτά. Πολλοί που επισκέπτονταν τη Ρόδο έφερναν και μας πούλαγαν φτηνές ομπρέλες μέχρι τη δεκαετία του ’70. Τι θυμόμαστε τώρα!.... Τώρα πολλοί Δωδεκανήσιοι πηγαίνουν και ψωνίζουν από τα παράλια της Μικράς Ασίας και καλά κάνουν. Σύγχρονη αφασιακή μορφή της 12νήσου ποιος άλλος; Ο Παυλίδης. (Όχι ο σοκολάτας. Ο άλλος, ο λαδωμές.)


Ίδια μέρα με την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα, σαν σήμερα το 1947 έχουμε την ίδρυση της Μεγάλης Σοσιαλιστικής Αραβικής Λαϊκής Τζαμαχιρίγια της Λιβύης. Την κατείχε ο Μουσολίνι. Το όνομα της χώρας προέρχεται από τον αιγυπτιακό όρο Λεμπού, ο οποίος αναφέρεται στους Βερβερίνους που ζούσαν δυτικά του Νείλου. Στην ελληνική μυθολογία, η Λιβύη ήταν κόρη του Έπαφου, γιου του Δία και της Ιούς, και της Μέμφιδας, κόρης του Νείλου. Ο Έπαφος αργότερα έδωσε το όνομα της κόρης του στην περιοχή που γειτνίαζε δυτικά με την χώρα της Αιγύπτου. Η λέξη «Τζαμαχιρίγια» μπορεί να μεταφραστεί σαν «κράτος των μαζών». Είναι η μοναδική χώρα στη σημαία της οποίας υπάρχει απλά ένα χρώμα και κανένα σύμβολο. Ένα σκέτο πράσινο, το ιερό χρώμα του Μουσουλμανισμού, που δεν πρέπει να ταυτίζεται με την ακραία πολιτική μορφή του τον Ισλαμισμό. Ελπίζουμε να σας κινήσαμε το ενδιαφέρον να μάθετε κι άλλα γι’ αυτή τη χώρα, της οποίας ο τελευταίος για την ώρα ηγέτης Μουαμάρ Καντάφι σπούδασε στη δικιά μας σχολή Ευελπίδων. Μέρος του αστικού πεδίου της Λιβύης έχτισαν ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες, πάρα πολλοί συμπατριώτες μας δούλεψαν εκεί, μετανάστες για λίγο βέβαια, αλλά με πολύ υψηλές αποδοχές. Να παίρναμε από κει φτηνά καύσιμα δε θα με πείραζε.

Στη Βάρδια ο Νίκος Καββαδίας που πέθανε σαν σήμερα το 1975 έγραφε από δω κι από κει: Μαστρονίκο μου, τση φοβάμαι τση γυναίκες. Τση μπουκαπόρτες και τση γυναίκες. Γλιστράνε το ίδιο και μπορεί να τσακιστείς με δαύτες. Κατάλαβες. Τις άλλες φοβάμαι, τις τίμιες, αυτές που δεν πέφτουνε για λεφτά. Αυτές που ξέρουνε γράμματα. Που τις παντρευόμαστε. Η μάνα του δεν τον έκλαψε. Σε κείνο το νησί οι γυναίκες δεν κλαίνε ποτέ μπροστά στους άλλους. Όταν κλαις είναι σα να γδύνεσαι και χειρότερο. Ξέρω ‘γω... Οι γυναίκες από τη μέση και κάτω δεν έχουνε πατρίδα. Ένας μπερδεμένος λαός, γιομάτος χρώμα. Ο καθένας με τη δικιά του θρησκεία κι όλοι μαζί δίχως πίστη. Ή μας λυπάται ο Θεός ή μας ξεχνάει ο διάολος. Νόμισα εκείνη τη στιγμή πως αν δεν είπα την αλήθεια, όμως της είπα κάτι σωστό. Από τη Βάρδια του Νίκου Καββαδία που πέθανε στα 65 του 10η Φεβρουαρίου του 1975. Η αλήθεια είναι αμαρτία. Η πιο χοντροκομμένη, η πιο αφιλάνθρωπη μορφή της ψευτιάς. Να την πει κανείς μόνο για να σώσει κεφάλι από κρεμάλα, μόνο τότε πρέπει.