Το πολύ το ΤιΒι-τάκα κάνει την καρακαρντάκα

Όσο ψηλά και να φτάσεις στην τηλεόραση μην ξεχάσεις πως θα ’σαι για πάντα κάτω απ’ τ’ αστέρια.


Μικρός δεν έβλεπα Λάμψη, γιατί φοβόμουν ότι όλη η γειτονιά με παρακολουθούσε και γέλαγε. 4 ώρες τηλεόραση τη μέρα είναι το παγκόσμιο όριο επικινδυνότητας. Οι Έλληνες βλέπουν τηλεόραση κάθε μέρα κατά μέσο όριο 4 ώρες και 21 λεπτά.

Σπάσαμε και αυτό το παγκόσμιο ρεκόρ, αλλά δεν θα μας βγει σε καλό.

Και δεν είναι ότι απάνω στον καναπέ μας αναβαίνουνε τα ζάχαρα, οι χοληστερίνες και η πίεση.

Δεν είναι μόνο ότι με το τηλεκοντρόλ στο χέρι μας πιάνουνε τα λουμπάγκα μας, τα καρδιαγγειακά μας - κυκλοφορικά και ο εξαποδώ.

Δεν είναι ότι όταν μας ρουφάει το γυαλί χοντραίνουμε, ρευόμαστε και κλάνουμε. Δεν είναι μόνο αυτά.

Είναι και ότι ως Έλληνες και ως επιστήμονες όταν βλέπουμε πάνω από 4 ώρες τηλεόραση τη μέρα χάνουμε και το ηθικό πλεονέκτημα που έχουμε απέναντι στους Ευρωπαίους που όταν αυτοί κατέβαιναν από τα δέντρα για να ξεκινήσουνε να φτιάξουνε επαγγέλματα, εμείς είχαμε ήδη κλείσει τα μαγαζιά μας, είχαμε κάρτα ανεργίας και είχαμε προ πολλού κάψει δάση μας. Αίσχος!..

Καθόμαστε και βλέπουμε τηλεόραση αντί να τρέξουμε να πιάσουμε δεύτερη δουλειά για να σώσουμε τις ελληνικές τράπεζες, για να σώσουμε το Ευρώ, για να σώσουμε τη Ζήμενς το παιδί της Ζήμενς τη Ντόιτσε Μπανκ.

Λυπάμε αυτούς που σκαρφαλώνουν στην τηλεόραση και σηκώνουν το δάχτυλο να φτάσουν τ' αστέρια.