ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑΚΑ

Λεφτά υπάρχουνε. Απλώς δεν τα έχει το κράτος, ούτε οι φτωχοί τα έχουνε, ούτε οι μεσαίοι τα έχουνε τα λεφτά και αν κρίνουμε από τα κυβερνητικά μέτρα, ούτε οι πλούσιοι τα έχουνε τα λεφτά, αφού κανείς δεν τους τα ζητάει.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1829 μέχρι σήμερα κάνουν ό,τι μπορούν για να μην μπορεί να πιάσει λεφτά στα χέρια του το κράτος. Και αυτή, η κυβέρνηση νέας εσοδείας ανέβασε τον ειδικό φόρο κατανάλωσης και σημειώθηκε πτώση κατανάλωσης καυσίμων 20%.

Δηλαδή όταν ο φόρος αυτός ήταν χαμηλότερος το κράτος έβγαζε περισσότερα λεφτά από την κατανάλωση καυσίμων.

Ναι, ναι με το αυτοκίνητο πηγαίνω στη δουλειά, αλλά το παρκάρω σπίτι μου για να μην καθυστερώ και παίρνω τα μετρά τα λεωφορεία, δηλαδή τα τρόλεϊ τα τραμ και παμ' χωρίς εισιτήριο.

Με τον ειδικό φόρο κατανάλωσης και τον ΦΠΑ στα καύσιμα, τα μισά που πληρώνουμε στο βενζινάδικο είναι φόροι. Οι έμμεσοι φόροι όχι μόνο είναι άδικοι για τους φτωχούς, αφού για τους πλούσιους είναι ψίχουλα η αύξηση τιμής ενός είδους πρώτης ανάγκης, αλλά όταν δεν έχει ο κόσμος λεφτά, η αύξηση εμμέσων φόρων είναι και κουταμάρα, που δεν αποδίδει χρήμα στο κράτος.

Η αύξηση τιμής των καυσίμων επιβαρύνει όλα τα προϊόντα, αφού συμμετέχει στο κόστος μεταφοράς. Γιατί; Γιατί πολύ απλά μεταφέρουμε τα εμπορεύματα κυρίως με νταλίκες και όχι τραίνα όπως σε όλες τις σοβαρές χώρες του κόσμου. Έτσι το κόστος μεταφοράς έχει να κάνει με την τιμή καυσίμων και όχι με την τιμή ηλεκτρικού ρεύματος.

Στην Ελλάδα είσαι ή αγοραστής ή πωλητής ή εμπόρευμα. Το τελευταίο συνηθίζεται πιο πολύ.

Οι αγοραστές ψωνίζουν ΜΜΕ, ψωνίζουν γυναίκες, επιχειρήσεις, συνειδήσεις.

Οι πωλητές δίνουν την ψυχή τους στο Διάλογο, πουλάνε και τη μάνα τους και ιστορία και κατακτήσεις.

Τα εμπορεύματα στην Ελλάδα βρίζουν. Όσο πιο δυνατά καταδικάσουν το σύστημα, τόσο πιο καλή τιμή θα εξασφαλίσουν για τον εαυτό τους. Πουληθείτε ολόκληροι κι απ’ έξω κι από μέσα. Μην πουληθείτε μόνο απ’ έξω γιατί θα σας λένε απλώς πουλημένα τομάρια. Μπορείτε περισσότερα.