Τέρμα οι πυρκαγιές, επιστροφή στα δικά μας: τα οικόπεδα

Τέρμα οι πυρκαγιές. Η κρατική μηχανή, ο τσάκμακας μερίμνησε και σβήσαν όλες οι εστίες.

Οι τηλεγιατροί της νέας γρίπης γίνανε Παρασκευοσαββατοκύριακο – Δευτερότριτο τηλεπυροσβέστες. Εγώ μόνιμος τηλεθεατής έριξα μαύρο δάκρυ κορόμηλο για τα φτωχόσπιτα που έβλεπα να καίγονται πνιγμένα στα πεύκα των δασών των Ρωσιών.

Λέω γι’ αυτά τα φτωχόσπιτα των χιλίων τετραγωνικών που κάηκαν κι οι πισίνες τους. Τα άλλα φτωχόσπιτα ήταν απλώς αυθαίρετα, δηλαδή καύσιμα. Δεν είχαν ούτε άδεια ούτε στο χτίσιμό τους τα στραβά μάτια δασαρχαίων δημαρχαίων, νομαρχαίων και άλλων μαυρογυαλούρων αρχαίων.

Αν δε σου αρέσει πια το νέο σου τσαρδί στο Μεσόγειο ναν πας ακόμα παραπέρα. Μη φοβάσαι, δε θα με πειράξει.