Όχι άλλα νέα δάση

ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΟ: Προσοχή-προσοχή, έχουμε σύσκεψη υπουργών.

Ανακοίνωσις: «Δε θα αναγεννήσουμε, δε θα σώσουμε τα δάση όμως, θα αποζημιώσουμε τους πυροπαθείς, διότι λέγω τα δάση δεν ψηφίζουν, ούτε λοιπόν τα πρώην δάση. Θα δώσουμε λεφτά σ’ εκείνους που κάηκαν, για να ξαναχτίσουν σε δάση».

Μη με νευριάσει κανείς σήμερα, θα του χαρίσω καμένο να αισθάνεται ξεφτίλας στην αρχή τουλάχιστον, μετά θα το συνηθίσει και θα αισθάνεται ξύπνιος, δε χαρίζω τίποτα.

Λοιπόν φτάνει ένα αυθαίρετο να μπούμε στην πάνω τάξη; Ο ΥΠΕΧΩΔΕς είπε οτι δε θα χτιστεί τίποτα στα καμένα. Τώρα, το θέμα είναι μέχρι να βρούμε ως κράτος ποια είναι τα καμένα, ποια ήταν δάση, ποια είναι αναδασωτέα ποια χρωστάμε ποια δίνουμε σε φίλους, τελικά και να τα καταφέρουμε να τα πιστοποιήσουμε, να τα χαρακτηρίσουμε ή να τα αποχαρακτηρίσουμε, μέχρι να πούμε αυτά είναι τα αναδασωτέα, θα έχουνε γίνει Κολιάτσου Πατήσια όλα.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ-ΦΩΤΙΑ: Ρε γκαντεμιά! Πάω βόλτα στο βουνό πιάνει φωτιά στο δάσος κι έρχεται το πυροσβεστικό αεροπλάνο, ρίχνει νερό θαλασσινό και πέφτει μπροστά μου ένα σκυλόψαρο και με κυνηγάει, πάω παραλία για μπάνιο και πάνω απ’ το κεφάλι μου σφυράει αμέριμνα θραύσμα από πύραυλο, η θερμοκρασία έφτασε στους 42 ανάβω το κλιματιστικό και πέφτει το ρεύμα κόβεται, καλά πάμε!