ΣΕΒασμό στο κεφάλαιο, Κωστίκα

Δεν είναι δουλειά του προέδρου του ΣΕΒ να ζητά από τα κόμματα, όλα τα κόμματα πολιτική ανανέωση. Κάθε επαγγελματικός φορέας έχει ένα θεσμικό ρόλο να παίξει. Μια ένωση εργοδοτών, ας πούμε, μπορεί να συζητάει με κόμματα για να δει τις θέσεις τους, να θέσει στο κάθε κόμμα τα αιτήματά του για πολιτική επεξεργασία, αλλά στην πράξη έχει δουλειά μόνο με την κυβέρνηση. Βλέπει την οικονομική πολιτική, την το εισοδηματικό μέρος της, το αναπτυξιακό και αναλόγως ζητά, κινείται, λειτουργεί. Ν’ αρχίσει γενικώς κι αορίστως ένας Δασκαλόπουλος ότι τα κόμματα πρέπει ν’ αλλάξουν, δεν είναι επαναλαμβάνουμε δική του δουλειά. Ίσως αυτό είναι δουλειά επιστημόνων ερευνητών, αλλά όχι του προέδρου ενός σωματείου. Εκτός κι αν δε μίλαγε ως πρόεδρος του ΣΕΒ. Να μας αφήσει ήσυχους. Από Μπερλουσκόνι έχουμε, μας φτάνει ο γνήσιος ο Ιταλός. Κι αν λέγαμε για πλάκα να φτιάξουμε έναν δικό μας Μπερλουσκόνι δε θα βάζαμε τον Δασκαλόπουλο.

Πολλοί βιομήχανοι, δηλαδή όλοι οι καρα-βιομήχανοι, καταστρατηγούν την φορολογική και την ασφαλιστική νομοθεσία. Και ποιος τους έδωσε αυτή τη δυνατότητα, κύριε Παπαθανασίου;
Δεν φτιάχνουν οι επιχειρηματίες τους κανόνες, λειτουργούν με βάση αυτούς. Τους κανόνες τους φτιάχνει η Βουλή και κυρίως, μην πούμε αποκλειστικά η κυβέρνηση.

Στη Βρετανία κυνηγάνε, λέει, εκτός από το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον και άλλα: οι ντόπιοι εργάτες κυνηγάνε τους ξένους εργάτες που δουλεύουν στα Ολυμπιακά έργα.

Εδώ στην Ελλάδα δεν είχαμε τέτοια επεισόδια. Αλλοδαποί τα έφτιαξαν τα έργα των Ολυμπιακών μας Αγώνων, γιατί εμείς δεν ξεπέφτουμε τόσο να τρέχουμε για μεροκάματο στην οικοδομή. Είναι που είναι χαμηλό, πού να τρέχεις να στο αυξήσουν! Για αγώνες είμαστε τώρα;
Από την άλλη εμείς είμαστε και ξύπνιοι. Ξέραμε ότι τα περισσότερα Ολυμπιακά έργα είναι άχρηστα και δε θα θέλουμε να τα βλέπουμε, οπότε βάλαμε τους ξένους να μας τα κάνουν για να λέμε στο τέλος ότι άλλοι φταίνε. Να πάρουν μπρος και οι Εγγλέζοι εργάτες το νόημα. Μη φτάσουν κι αυτοί στο νέο μετρό του Ντουμπάι.