9/2/09

Τηλεφώνημα με κοινωνικές προεκτάσεις

Από πού με παίρνεις; Από το πράσινο τηλέφωνο;

Έμαθες για την καινούργια μεταγραφή του Ολυμπιακού;

Τι έπαθες; Ρε, άκου που σου λέω, άμα πιεις 5-6 τεκίλες παραπάνω
θα δεις τη γυναίκα σου μοντέλο.

Τώρα μιλάν τα μάτια.

Το βραβείο που πήρα ήταν της π…τσας

Ακούς ή σε άφησα άγαλμα;

Η μηχανή ακόμα χαλασμένη. Κάτι έπαθε ο μηχανικός.

Όρμησα με το φρεσκοβαμμένο μου αμάξι να κάνω
καμάκι στα μουλωχτά, αλλά με παίρνανε πρέφα
από μακριά και φεύγανε. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί.

Είπα να πω σ’ ένα καμακάδικο, αλλά δε μου άρεσε η πελατεία.

Πήγα σ’ ένα φαστ φουντ να κάνω καμάκι. Γεμάτο τσούλες.

Καμάκιασα δύο μαυρόφουστες μαζί και φύγαμε,
αλλά δε μ’ άρεσε ο δρόμος που μένανε.

Είπα να πάρω το μετρό να εξαφανιστώ.
Χώθηκα σ’ έναν γαμώ τους σταθμούς.

Ζητούσαν υπάλληλο για την υποδοχή ενός μαγαζιού,
αλλά μόλις είδα την ταμπέλα, λέω, εγώ θα υποδέχομαι
τους πελάτες; Πριτς!

Τα βρόντηξα όλα κάτω και χώθηκα στο σουβλατζίδικο του νταβατζή.

Ήταν το μέρος που χώνονται οι πολιτικοί για να γράφουν
τον κόσμο εκεί που δεν πιάνει μελάνη.

Εκεί τους ξέχεσα όλους και πέταξα το χαρτί μέσα στη λεκάνη,
όπως απαιτούσε το κατάστημα.

4 σχόλια: