ΚΑΡΑΜ-ΠΕΙΝΑ

Είμαστε η μόνη χώρα της οποίας ο πρωθυπουργός

συμπονά έργω το λαό του. Μονίμως πεινάει κι αυτός.

Όχι ίσως για λεφτά, αλλά για κοψίδια μη μιλήσουμε,

θα ρίξουμε κι άλλο αλάτι στην πληγή.

Νεοδημοκράτισσες, νεοδημοκράτες, μαγκιά σας που είστε της ΝΔ.

Κανενός δεν πέφτει λόγος τι ψηφίζει ή τι πιστεύει κάποιος άλλος.

Προσέξτε όμως κάτι που προφανώς γνωρίζετε από χρόνια:

Όταν ένας πολίτης αγανακτεί με μία κυβέρνηση

και φέρνει στην εξουσία ένα άλλο κόμμα

νομίζει ότι από την επόμενη μέρα θα ζήσει σαν πασάς.

Όμως κανένα κόμμα από το οποίο σχηματίστηκε κυβέρνηση

δεν υποσχέθηκε ποτέ κάτι τέτοιο.

Απ’ όσο μπορώ να θυμάμαι, τουλάχιστον.

Όταν βγαίνει ο δικός μας αλλά δε βλέπουμε κάτι να γίνεται

για να βελτιωθεί η ζωή μας και μάλιστα χειροτερεύει,

τότε αρχίζουν να χτυπούν τα καμπανάκια.

Και περνούν οι μέρες, περνούν οι μήνες, περνούν τα χρόνια,

φτάνουμε στη δεύτερη θητεία και ο κόμπος στο χτένι.

Ο περιφερόμενος ψηφοφόρος θα πει «Δεν τους ξαναψηφίζω».
Ο πωρωμένος όμως; Βλέπει ότι τραβάει των παθών του τον τάραχο

από αυτόν που αισθάνεται ότι πρέπει να ξαναψηφίσει

και θα τον ξαναψηφίσει. Άρα;

Άρα φταίνε οι άλλοι: οι κουκουλοφόροι, ο ΣυΡιζΑ, τα Σκόπια,

οι σκοτεινοί κύκλοι και κυρίως το ΠΑΣΟΚ, οι προηγούμενοι,

μονάχοι και ηγούμενοι.

Φυσικά και φταίνε οι προηγούμενοι για πολλά, για πάρα πολλά.

Αλλά για το ότι ο τωρινός είναι ίδιος με τον προηγούμενο,

φταίει μόνο αυτός και κανένας άλλος. Ένα μικρό μερίδιο

ευθύνης φέρει και αυτός που τον ψήφισε στα τυφλά και στα κουφά