Ο δείκτης του χρηματιστηρίου δεν έπεσε, ξέπεσε.
Συνέχισε τις χαμηλές πτώσεις.
Όταν ανέβαινε είχε τον αέρα του μεσαίου
(κωλο-)δάχτυλου χειρός.
Τώρα δεν έχει ούτε τη μοίρα ούτε του μικρού,
αυτού που λέμε "δαχτυλάκι" και το έχουμε
μόνο για να καθαρίζουμε πρόχειρα τ’ αφτί.
Πάντως ο δείκτης του χρηματιστηρίου ακολουθεί αντίθετη
πορεία από εκείνη του Ρουσόπουλου, που ποτέ δεν υποχωρεί,
αλλά αποχωρεί. Ο δεικτάκος μας μόνο να υποχωρεί ξέρει.
Κι αν αποχωρήσει θα είναι εις ένδειξιν διαμαρτυρίας
για τα παιχνίδια όπου τον έχουνε χωμένο;
Τα ίδια πήγε να κάνει και ο Ρουσόπουλος
και δεν τον πήρε κανείς σοβαρά.
-Για τους μετοχομούρηδες που επέμεναν
ν’ ασχολούνται με το άθλημα και μετά το κραχ
του βρώμικου ’99, τι να πούμε;
-Παιδιά, στην χρηματιστηριακή πίστη ισχύει
ο πιο άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου:
«Όταν μόνο η μία ομάδα βάζει γκολ, η άλλη ομάδα χάνει».
Κινδυνεύουν όλοι. Οι πλούσιοι να μη γίνουν περισσότερο
πλούσιοι και οι φτωχοί να μη γίνουν λιγότερο φτωχοί.
Κάποιοι μπορεί και τώρα να τα κονομήσουν.
Όλα δείχνουν λοιπόν πως η διακυβέρνηση
της χώρας μας από τη Νέα Δημοκρατία
είναι μια ταινία τρόμου για γερά δόντια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου