Ξαπλώστρα τρυπητή

Έλειψα μερικές μέρες. Είμαι σίγουρος πως ένα αμείλικτο ερώτημα
σας βασάνιζε και δε σας άφηνε να κοιμηθείτε τα βράδια:
"Πού γυρνάει ο μαλάκας;"

Με είχε φωνάξει εκτάκτως μία φίλη μου (και το καντήλι)
να πάω να τη βοηθήσω στο νησί όπου ακόμα κάνει διακοπές.

Είχε πρόβλημα με την ξαπλώστρα της, αλλά και η ξαπλώστρα της
μ' εκείνη, όπως βλέπετε και στη φωτογραφία.

Όπως αρμόζει στο πολιτικό ήθος μου αρνήθηκα
σθεναρά να μου καλύψει τα έξοδα η Ζήμενς.
Ακόμα το μετανιώνω, αλλά θα μιλήσουμε γι' αυτό παρακάτω.

Πήγα στο νησί με δικά μου έξοδα, δεν έλυσα μεν το πρόβλημα της φίλης,
ως γνήσιο πολιτικό ον όμως κατάφερα να της παρουσιάσω
σπουδαιότερα και χειρότερα άλυτα προβλήματά της
ώστε να ξεχάσει το πρώτο και την ανικανότητά μου να το λύσω.

Στη δική μου την πλευρά εμφανίστηκε άλλο πρόβλημα
για να ξεχνιέμαι κι εγώ. Ο ακτοπλόος είχε βγάλει
από τη γραμμή το πλοίο της επιστροφής, γιατί έλεγε τον έβαζε μέσα.
Εμάς μας έβαλαν σ' ένα άλλο πλοίο, σχεδόν καΐκι,
που πήγαινε σε άλλο νησί κι από κει θα βλέπαμε.
Ξεκίνησα την Οδύσσεια και είχα πάνω μου
ίσα-ίσα τα χρήματα του γυρισμού.

Μπήκα θαρρετά στο εστιατόριο του πλοίου και παρήγγειλα
μια γεμιστά και μια χωριάτικη σαλάτα.
Τη στιγμή που μου τα σέρβιρε ο εαυτός μου, (ήταν σελφ-σέρβις)
εβρισκόμενος προ του ταμείου ξαφνικά ανεβαίνει
η διεθνής τιμή του πετρελαίου. Αυτομάτως ανεβαίνει και η τιμή
των ζαρζαβατικών στη λαϊκή αγορά, οπότε ανεβαίνουν
και οι βαπορίσιες τιμές των γεμιστών και της χωριάτικης σαλάτας
που μου κρυφοχαμογελούσαν πονηρά στο δίσκο ανάμεσα
σε μένα και το αιμοδιψές ταμείο. Εν τω μεταξύ, όπως σωστά καταλάβατε,
είχε ανέβη και η τιμή του εισιτηρίου.

Προσήχθην βιαίως κι εκρατήθην εις μπαλαούρον.
Ζήτησα ΑΤΜ ίνα εξάγω μετρητά από κάρτα μου,
αλλά μου είπαν ορθά-κοφτά ότι φέτος δεν το πήραν μαζί στα ταξίδια
και στη θέση του έφτιαξαν μια καμπίνα για περισσότερα πενιχρά κέρδη.
Εγώ χρώσταγα επιπλέον και το ενοίκιο του μπαλαούρου.
Τι να έκανα;


Μετά από δύο ώρες η ρότα μας διασταυρώθηκε με τη ρότα πλοίου
της ίδιας εταιρείας το οποίο πήγαινε σε άγνωστο προορισμό,
αλλά είχε ΑΤΜ πάνω του. Μ' έβαλαν σε μια βάρκα, μου χρέωσαν
και τη μεταφορά κι έτσι μπήκα στο δεύτερο πλοίο.

Έβγαλα χρήματα από το ΑΤΜ, πλήρωσα και με το παραπάνω,
αλλά την επόμενη μέρα βρέθηκα όχι στον Πειραιά,
αλλά σε κάποιο άλλο λιμάνι, άλλου νησιού, το οποίο διέθετε αεροδρόμιο.
Μπήκα για σιγουριά σε αεροσκάφος γι' Αθήνα,
αλλά προσγειώθηκε εκτάκτως, αναγκαστικά
και για εξοικονόμηση καυσίμων στα Ιωάννινα. Κ.λ.π.