Γιούρο, κάνε Γιούργια στον ταμπλά με τα Γκιαούρια

Όλες οι χώρες που συμμετέχουν στο Γιούρο 2008
διακατέχονται από καθαρόμαιμο ρατσισμό.

Οι ποδοσφαιριστές όλων (πλην μίας) των χωρών που συμμετέχουν,
ακολουθούν πιστά το παράδειγμα άλλων επαγγελματικών κλάδων
της πατρίδας τους και βαριούνται να δουλεύουν.

Γι’ αυτό οι Γάλλοι στέλνουν μαύρους και Αλγερινούς
βάζοντάς τους να κάνουν τη πιο δύσκολη και πιο βρώμικη δουλειά,
δηλαδή να χάνουν.
(Και οι Ολλανδοί έχουν μαύρους, αλλά για να κερδίζουν)

Για παρόμοιους λόγους η Γερμανική εθνική ομάδα στηρίζεται
σε παίκτες Πολωνούς, η Ελβετική Τούρκους και υπερπόντιους,
η Τουρκία βαράει κι ένα Βραζιλιάνο από την Αργεντινή,
όπως άλλωστε και η Πορτογαλία μαζί με τους μαύρους της
τους γνήσιους από Αγκόλα.

Η Αυστρία έχει πρώην Γιουγκοσλάβους, (όπως και η Σουηδία από ζήλια)
ενώ ακόμα και η Ρωσία έχει παίκτες με Ισπανικές και Βραζιλιάνικες ρίζες,
αλλά μόνο από μανάδες και πατεράδες. Μην πω για τους ανεκδιήγητους
Ιταλούς, τι παίκτες κουβαλάνε κι από πού κρατάει το σπασουάρ τους.

Παίζει κι ένας Κολομβιανός στο Γιούρο,
μάλλον όχι με την εθνική της δικής του χώρας.
(Δε λέω για τον Αυστραλό, γιατί είναι λευκός)

Η Τουρκική ομάδα έχει στα πόδια της και κάτι ριζώματα
πατρός από την Καραϊβική και μητρός εκ’ των κατεχομένων
της μαρτυρικής Μεγαλονήσου.

Κάπου θα παίζει μεταμφιεσμένος κι ένας εισαγόμενος
Κινέζος ή Κορεάτης, μικρή η διαφορά.

Εμείς έχουμε τη μόνη πτωχή (πλην όμως τιμία) εθνική ομάδα
που τάσσεται εμπράκτως κατά του ρατσισμού
και της παγκοσμιοποίησης.

Για να το πούμε πιο ευγενικά, δεν αξιωθήκαμε οι μαλάκες
ούτε έναν Αλβανό να έχουμε στην αποστολή
περιμένοντας από τους Έλληνες να παίξουνε μπάλα,
που είναι και βαριά με το κολάν του τσολιά.

Σε λίγο θα πούμε ότι Έλληνες θα μαζεύουνε φράουλες και ροδάκινα.
Μην πω κεράσια που αφήνουνε λεκέδες στα ρούχα
ή καρπούζια που είναι και βαριά για τα νεφρά μας.