ΝΑΙ, ΠΑΙΡΝΩ ΑΝΑΒΟΛΙΚΑ. ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΗΚΕΣ;

Τι άλλο να έκανα; Στα 30 μου τον αποτυχημένο αθλητή χωρίς δουλειά;
Ή τον προπονητή της γειτονιάς με 300 € το μήνα;

Στο ξεκίνημα μου εγκατέλειψα και τις σπουδές μου,
γιατί δεν μπόρεσα να βρω πού θα έβαζα το πτυχίο μου
όταν θα μου το δίνανε ρολό.

Τώρα είμαι αυριανή φίρμα. Μέχρι να με πιάσουν,
θα είμαι και πρότυπο για τα παιδιά.
Μετά, θα αποσυρθώ και θα ζήσω με όσα έχω μαζέψει
κι ας μου φάνε πολλά οι γιατροί.

Κανείς δεν νοιάζεται αν όταν αποκαλυφθώ ρεζιλευτεί η Ελλάδα,
γιατί μέχρι τότε θα έχουν κάνει όλοι τη δουλειά τους:
Α) Εγώ θα έχω βγάλει λεφτά και δόξα για να γίνω μέχρι και βουλευτής.
Β) Οι πολιτικοί μαϊντανοί ήδη από την πρώτη επιστροφή μου με μετάλλιο
θα μ’ έχουν διπλαρώσει στο αεροδρόμιο,
θα έχουν ήδη στηθεί δίπλα μου να φωτογραφηθούν
και να κονομήσουν δόξα και ψήφους.

Εγώ δεν νοιάζομαι αν κάνω κακό στην υγεία μου,
αφού όλα στη ζωή έχουν ένα ρίσκο.
Μπορεί να μη συμβεί σε μένα το μοιραίο.
Δεν βρίσκω και άλλο τρόπο να ζήσω σαν άνθρωπος.
Άσε που οι πιλότοι της φόρμουλα ένα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο
και κανείς δεν τους απαγορεύει τα ράλι.

Ειλικρινά δεν έχω τίποτα καλύτερο να κάνω.
Αισθάνομαι φτωχός μετανάστης από ξένη χώρα,
όπως πολλοί συνάδελφοί μου.
Μπορεί να είμαι κι εγώ μετανάστης,
αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια.