ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΩΝ

Μια ζωή αγόραζα αυτοκίνητα από δεύτερο χέρι,
που ήταν φτηνότερα, τα έφτιαχνα και τα οδηγούσα.
Έτσι μου κόλλησε η συνήθεια του μεταχειρισμένου
κι ευτυχώ ακόμα και σ’ αυτές τις δύσκολες μέρες
που κρατάνε δεκαετίες. Τώρα μάλιστα τα μεταχειρισμένα
παντός είδους είναι όλα δωρεάν.

Και τι έγινε που ακρίβυνε το εμφιαλωμένο νερό;
Εγώ μεταχειρισμένο παίρνω, το βρίσκω σε παγκάκια,
αίθουσες αναμονής ΚΤΕΛ, ΟΣΕ και βάλε, το βράζω,
το αφήνω να κρυώσει και το πίνω.

Ούτε η τιμή της βενζίνης με ανησυχεί.
Μια ζωή μεταχειρισμένη βενζίνη καίω.
Βγαίνω κάποια βράδια παγανιά, σιφουνίζω
τα ρεζερβουάρ των αυτοκινήτων όσων έκαναν
το λάθος να τα παρκάρουν κοντά στο σπίτι μου
και μ’ ενοχλούν, γεμίζω ένα κουβαδάκι
και βολεύομαι για 2-3 μέρες.
Δεν κλέβω, δημιουργώ τις συνθήκες να στάζει βενζίνη το αυτοκίνητο
και τη μαζεύω για να μη ρυπαίνεται το περιβάλλον.
Κι όταν με καλεί κάνας φίλος για να τα πούμε στο σπίτι του
ρεφενέ, (αφραγκίας ένεκα) γεμίζω από την περισσευούμενη
βενζίνη ένα παλιό μπουκάλι βερμούτ και το πηγαίνω δώρο.
Ποτά φέρνουν οι άλλοι και πίνουμε.

Το ψωμί δεν ακριβαίνει συχνά, αλλά εγώ είμαι προετοιμασμένος από τώρα:
Περνάω από μια-δυο ταβέρνες κάθε βράδυ και μαζεύω ό,τι έχουν αφήσει
όσοι (καλά να πάθουνε) πληρώσανε τη λυπητερή.

Για γκόμενες δεν το συζητάμε. Οι καινούργιες ακριβαίνουν κάθε τόσο,
εγώ όμως παίρνω μεταχειρισμένες. Δεν κρατάνε πολύ, αλλά έχουν εμπειρία.
Μιλάω για παντρεμένες και ζωντοχήρες. Μια φορά μόνο μου έτυχε
κανονική χήρα, αλλά όσο καιρό την κατανάλωνα,
απέφευγα επιμελώς να φάω τα μανιτάρια που κάθε μέρα μου έψηνε.

Και το χρήμα ακριβαίνει, αλλά πάλι εγώ μεταχειρισμένο χρησιμοποιώ,
από τα ψιλά που αφήνουν στο τραπέζι στις ταβέρνες που επισκέπτομαι
για προμήθεια ψωμιού. Άμα μου κάτσει και κάνα μεταχειρισμένο μισομπρίζολο,
δεν λέω όχι, το τιμάω κι αυτό. Μια και τ’ αναφέραμε,
μην ξεχνάμε και τις μεταχειρισμένες σαλάτες,
που οι Χοιροέλληνες τις αφήνουν φεύγοντας καινουργείς και ατρακάριστες.

Η δουλειά ακριβαίνει, οι μισθοί και τα μεροκάματα πέφτουν
και δε μπορείς ν’ αγοράσεις θέση σε καλή τιμή.
Τι με νοιάζει εμένα; Εγώ μεταχειρισμένες θέσεις εργασίας καταναλώνω.
Δεν κρατάνε πάνω από μια-δυο μέρες, αλλά είναι σίγουρες θέσεις,
οι περισσότερες στο Δημόσιο: αντικαθιστώ παρτ-τάιμ υπαλλήλους
που άλλοι φεύγουν νωρίτερα στο τριήμερο, άλλοι γυρνάνε αργότερα.

Οι εφημερίδες πήγανε 1,30 €, αλλά όπως καταλάβατε, μεταχειρισμένες διαβάζω.
Δεν είναι και δύσκολο να τις βρω, ειδικά τις Κυριακάτικες (3-4 €)
που τις προμηθεύομαι αδιάβαστες στην ώρα τους,
ακόμα και μες στα βαριά μεσάνυχτα Σαββάτου στην Ομόνοια και στο Σύνταγμα,
αλλά, δε βαριέσαι, χωρίς dvd.

Να πω κι άλλα; Να πω για τα μεταχειρισμένα τσιγάρα
που τα παίρνω αναμμένα όταν οι βλάκες τ’ αφήνουν στο τασάκι
να λιβανίζουνε κι εκείνοι γυρνάνε να κοιτάξουνε μια γκόμενα,
λες κι έχουνε ελπίδες να τη ρίξουνε με τα μάτια.

Να πω για τα μεταχειρισμένα ποτά, όταν ο άλλος πηγαίνει να κατουρήσει;

Να πω για τις μεταχειρισμένες κούρσες ταξί;
Μπαίνω μέσα μαζί με άλλον που το σταματά και το παίζω παρέα του.
Ο ταρίφας τρώει την κορόιδα, αρκεί να μην ανοίξω το στόμα μου,
μέχρι να δω ότι απομακρύνομαι από τον προορισμό μου,
οπότε λέω, «Εδώ θα κατέβω εγώ, χαιρετάω τον "φιλαράκο"συνεπιβάτη μου,
του πετάω κι ένα, «Θα σε πάρω τηλέφωνο αύριο»
κι ώσπου να καταλάβουν αυτοί τι τρέχει, εγώ την έκανα σ’ άλλο ταξί.

Μην πω άλλα και σας κουράζω από τώρα.
Θα κουραστείτε αργότερα με την άσκηση για το σπίτι που σας βάζω:
Πώς θα χρησιμοποιώ μεταχειρισμένο ηλεκτρικό ρεύμα;

(Ανησυχώ με τη ΔΕΗ, αλλά δεν βρήκα ακόμα τον τρόπο
να πάω κόντρα στο καινούργιο ρεύμα.)