ΑΥΤΗ Η ΕΛΛΑΔΑ Μ' ΑΡΕΣΕΙ

Ζω σε μια χώρα όπου:

Η Άκρα Δεξιά συμβουλεύει τη Μέση Δεξιά για να κυβερνά όπως πριν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Μέση Δεξιά είναι ιδιοκτήτρια της Κυβέρνησης και του Κράτους, αλλά δεν κυβερνά, δεν διοικεί και βλέπει τηλεόραση.

Το Κέντρο κάθεται αξιωματικά στη θέση της αντιπολίτευσης, αλλά αντιπολιτεύεται τις εταιρείες δημοσκοπήσεων και αυτομαστιγώνεται.

Η Λογική Αριστερά ανεβαίνει.

Η Παράλογη Αριστερά κλείνει τα παντζούρια και λέει ότι δεν βλέπει άλλη Αριστερά.

Η Άκρα Αριστερά άρχισε να εκλογικεύεται.

Οι παπάδες χωρίζονται σε σιίτες και σουνίτες μουσουλμάνους.

Οι εκδότες χτίζουν, στρώνουν δρόμους, φτιάχνουν γέφυρες και πουλάνε χάντρες στο Κράτος.

Οι δημοσιογράφοι εκδίδονται μόνοι τους.

Τα τηλεοπτικά κανάλια κουτσομπολεύουν το ένα τ’ άλλο.

Η ρουφιανιά δημοσιογραφεί.

Η πουτανιά τηλε-ορίζεται.

Η τηλεοπτική συσκευή υπολογίζει νούμερα.

Η κλεψιά αγορεύει.

Η πίστη πουστεύει.

Οι συνδικαλιστές χωρίζονται σε αυτούς που συνδικαλίζονται τρέχοντας και σ’ αυτούς που κομματεύονται κονομώντας.

Οι εργαζόμενοι διαιρούνται σ’ αυτούς που δουλεύουν πολύ και σ’ αυτούς που παίρνουν πολλά.

Οι συνταξιούχοι κυνηγάνε τις συντάξεις τους.

Οι αστυνομικοί κυνηγάνε αυτούς που παίρνουν περισσότερα από τους ίδιους.

Οι πολιτικοί χωρίζονται σε σταυροφόρους-σταυροσυλλέκτες-σταυροφορούντες που νοικιάζουν τηλεοπτικά παράθυρα και σε επιφανείς εκπροσώπους αφανών ηρώων που βλέπουν άλλους στην τηλεόραση.

Η Παιδεία μένει ακόμα αδιάβαστη.

Τους νέους τους διαβάζει από τώρα παπάς.

Οι άντρες οδηγούν, πίνουν και καπνίζουν βλέποντας αγώνες στην τηλεόραση.

Οι γυναίκες τρώνε, πλένονται και γκρινιάζουν παρακολουθώντας τηλεοπτικά σίριαλ.

Οι ποδοσφαιριστές πουλάνε τη μπάλα.

Οι ΠΑΕ πουλάνε παιχνίδια.

Οι φίρμες πουλάνε μούρη.

Οι τηλεθεατές αγοράζουν μούρες.

Ο λαός κυβερνά μόνο στις εκλογές.

Οι δημοσκοπήσεις κυβερνούν τις εκλογές.

Η Οικονομία κάνει οικονομίες.

Οι τράπεζες τραπεζώνουν επιχειρηματίες.

Συνεχίστε μόνοι σας, μέχρι ν’ αρχίσει να σας αρέσει κι εσάς αυτή η χώρα. Ραντεβού στο καφενείο.