Ο πρωθυπουργός μας δεν έκανε ποτέ μέχρι σήμερα καμία δυναμική πολιτική κίνηση. Και όμως είχε πάρα πολλές ευκαιρίες. Και με τα σκάνδαλα και με το ασφαλιστικό και με την υπόθεση των Σκοπίων και με χίλια μύρια άλλα.Οι αληθινοί, οι μη κατ’ όνομα ηγέτες, όταν ο κίνδυνος χτυπάει κόκκινο, όχι μόνο δεν κρύβονται, αλλά μπαίνουν μπροστά σαν ταύροι. Δίνουν μάλιστα την εντύπωση ότι χαίρονται που συνέβη όποιο κακό συνέβη.
Όταν όλα πηγαίνουν καλά ο ηγέτης δεν έχει να κερδίσει τίποτα. Μοιράζεται η δόξα του σε όλους. Αν κάτι δεν πηγαίνει στραβά ανησυχεί. Αν μπορούσε θα έβαζε ο ίδιος τρικλοποδιά σε συνεργάτες του, για να βγει μετά σαν σωτήρας και να ανανεώσει την εμπιστοσύνη που του έδωσε ο λαός. Η πολιτική ζωή είναι μικρή, ο πολιτικός δεν έχει πολλές ευκαιρίες μπροστά του, γι’ αυτό φροντίζει να εκμεταλλεύεται και τη μικρότερη.
Στο πόκερ κερδίζει αυτός που ποντάρει στο χαρτί που κρατά στο χέρι του και όχι σε κάποιο που περιμένει. Κανείς δεν κερδίζει πηγαίνοντας συνεχώς πάσο, γιατί το χαρτί κανενός άλλου παίκτη δεν του φέρνει κέρδος.
Αυτά γίνονται όταν ο παίκτης παίζει. Κάποιοι την πατάνε επειδή υπερτιμούν τα προσόντα τους. Άλλοι επειδή τα υποτιμούν. Σίγουρα όμως θα χάσει όποιος δεν παίζει ή, το πιθανότερο στην περίπτωσή μας, δεν έχει καθόλου προσόντα.
Ίσως πιστεύει ότι δεν είναι φτιαγμένος για τα δύσκολα. Ίσως έχει μόνο εμπειρική γνώση για τις δυνάμεις του και αναγνωρίζει μόνο εκείνες που αναγκαστικά είδε στη δράση. Ίσως θεωρεί ότι δεν υπάρχουν εκείνες που άφησε στην αδράνεια και δεν τους έδωσε την ευκαιρία να βγουν από μέσα του,. Ίσως θεωρεί σωστό να μην κάνει τίποτα. Όμως, ακόμα κι έτσι να ’ναι τα πράγματα, τα θετικά λάθη πάντα αποδεικνύονται χρήσιμα. Τ’ αρνητικά λάθη, καταστροφικά. Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες, παρά για κάτι που δεν έκανες.
Η δύναμη αδρανείας στην πολιτική είναι σε βάρος του μη δρώντος. Δε λίγο κανείς δεν θα του αναγνωρίζει ούτε το «Εγώ απλώς προήδρευα». Και είναι πολύ σκληρό να σου καταλογίσει η ιστορία ότι ούτε απλώς να προεδρεύεις δεν κατάφερες.
ΡΗΤΟ ΗΜΕΡΩΝ: Η σιωπή (των αρμοδίων) είναι χρυσός (για τα λαμόγια)
Όταν όλα πηγαίνουν καλά ο ηγέτης δεν έχει να κερδίσει τίποτα. Μοιράζεται η δόξα του σε όλους. Αν κάτι δεν πηγαίνει στραβά ανησυχεί. Αν μπορούσε θα έβαζε ο ίδιος τρικλοποδιά σε συνεργάτες του, για να βγει μετά σαν σωτήρας και να ανανεώσει την εμπιστοσύνη που του έδωσε ο λαός. Η πολιτική ζωή είναι μικρή, ο πολιτικός δεν έχει πολλές ευκαιρίες μπροστά του, γι’ αυτό φροντίζει να εκμεταλλεύεται και τη μικρότερη.
Στο πόκερ κερδίζει αυτός που ποντάρει στο χαρτί που κρατά στο χέρι του και όχι σε κάποιο που περιμένει. Κανείς δεν κερδίζει πηγαίνοντας συνεχώς πάσο, γιατί το χαρτί κανενός άλλου παίκτη δεν του φέρνει κέρδος.
Αυτά γίνονται όταν ο παίκτης παίζει. Κάποιοι την πατάνε επειδή υπερτιμούν τα προσόντα τους. Άλλοι επειδή τα υποτιμούν. Σίγουρα όμως θα χάσει όποιος δεν παίζει ή, το πιθανότερο στην περίπτωσή μας, δεν έχει καθόλου προσόντα.
Ίσως πιστεύει ότι δεν είναι φτιαγμένος για τα δύσκολα. Ίσως έχει μόνο εμπειρική γνώση για τις δυνάμεις του και αναγνωρίζει μόνο εκείνες που αναγκαστικά είδε στη δράση. Ίσως θεωρεί ότι δεν υπάρχουν εκείνες που άφησε στην αδράνεια και δεν τους έδωσε την ευκαιρία να βγουν από μέσα του,. Ίσως θεωρεί σωστό να μην κάνει τίποτα. Όμως, ακόμα κι έτσι να ’ναι τα πράγματα, τα θετικά λάθη πάντα αποδεικνύονται χρήσιμα. Τ’ αρνητικά λάθη, καταστροφικά. Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες, παρά για κάτι που δεν έκανες.
Η δύναμη αδρανείας στην πολιτική είναι σε βάρος του μη δρώντος. Δε λίγο κανείς δεν θα του αναγνωρίζει ούτε το «Εγώ απλώς προήδρευα». Και είναι πολύ σκληρό να σου καταλογίσει η ιστορία ότι ούτε απλώς να προεδρεύεις δεν κατάφερες.
ΡΗΤΟ ΗΜΕΡΩΝ: Η σιωπή (των αρμοδίων) είναι χρυσός (για τα λαμόγια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου