Οι παριστάμενοι στην κηδεία υψηλόβαθμοι όλων των τομέων έκλαιγαν απ’ έξω ή από μέσα τους. Έκλαιγαν όμως για τον Χριστόδουλο ή για άλλα που θυμήθηκαν; «Έτσι κι αλλιώς ό,τι κάνουμε στη ζωή μας γίνεται τελικά για να μαζέψουμε πολύ κόσμο στην κηδεία μας.»
«Εγώ θα καταφέρω να πεθαίνω λεβέντικα ή θα γίνομαι και τότε ρεζίλι;»
«Και αύριο, πρωτομηνιά ο μισθός μου ίδιος και το χρέος μου μεγαλύτερο.»
«Εγώ θα φτάσω τόσο ψηλά;»
«Μήπως θα μου φάει τη δόξα και ο διάδοχός του;»
«Εμένα γιατί δε μου ζήτησε μέχρι τώρα κανείς δημοσιογράφος να κάνω δήλωση;»
«Γιατί, Θεέ μου, δεν τελειώνει σήμερα και η εξώδικος ακολουθία;»
κ.λ.π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου