Τ' ΑΒΓΑ ΤΗΣ ΚΑΛΠΗΣ

Ο Μήτσος ήταν ο μόνος που εδικαιούτο διά να ομιλεί περί αλλαγής προτιμήσεων. Στις τελευταίες εκλογές πήγαινε στο εκλογικό τμήμα αποφασισμένος να χωρίσει. Ναι, θα ψήφιζε άλλο κόμμα. Είχε καταφέρει μετά από πέντε εκλογικές αναμετρήσεις να πάρει το ρουσφέτι του και από τότε ο έρωτας έφυγε. Ο γάμος χαλάει τον έρωτα. Αυτό που θα έριχνε στο κόμμα του, όπως και στη γυναίκα του, μέσω της κάλπης, δε θα ήταν ψήφος σε άλλο κόμμα, αλλά φαρμάκι. Το ψήφιζε πάντα, αλλά τώρα τον βόλεψε κι ο βολεμένος δεν έχει ανάγκη τίποτα ν' αγαπά.

Ο Μήτσος λοιπόν, δεν είχε ανάγκη να τρέχει σε συγκεντρώσεις. Κλείστηκε στο παραβάν κι άρχισε να κλαίει που θα παράταγε την μεγάλη του αγάπη και θα πήγαινε με μια μικρή, θα άφηνε το μεγάλο κόμμα και θα ψήφιζε τη μικρά παράταξη που δε γεμίζει ούτε ταξί. Ήταν σε δύσκολη θέση. Θα έβγαινε από το παραβάν και θα νόμιζε ότι όλοι θα ήξεραν τι πάει να ρίξει στην κάλπη και θα γέλαγαν. Δεν έλεγε να βγει από το παραβάν. Ήθελε να ανοίξει η Γη και να καταπιεί το φάκελο με το κακό ψηφοδέλτιο, όχι να καταπιεί τον ίδιο, μην τα παραλέμε!

Αυτό είναι το θέμα, βρες καινούργιο ψέμα για να ψηφίσεις πάλι τους ίδιους ή κανέναν, όπως κάνεις πάντα επειδή τ' αφήνεις όλα για την τελευταία στιγμή και την Παρασκευή το απόγευμα διαπιστώνεις ότι δεν προλαβαίνεις να αποφασίσεις ποιον να ψηφίσεις την Κυριακή.

-Εγώ αφήνω σημείωμα στο ψυγείο μου την Κυριακή το βράδυ. Να θυμηθώ την Δευτέρα τι ψήφισα την Κυριακή, είπε ο Γιάννης ο Ψεύτης, ο μόνος που διάλεξε ο ίδιος παρατσούκλι, ίσως επειδή μόνο στο καφενείο μπορούσε να είναι πιο αληθινός απ’ ό,τι στο σπίτι του.

-Εντάξει, θα κάνουμε ταμείο στις εκλογές, είπε ο Κωνσταντίνος, αλλά μήπως κρατάμε αποδείξεις και τιμολόγια; Τίποτα δε θυμόμαστε και ψηφίζουμε μια απ’ τα ίδια. Όπως στα ουζάδικα που βαριόμαστε να παραγγείλουμε και να ψάχνουμε τους καταλόγους και πετάμε ένα: «Γκαρσόν, φέρε μια ποικιλία!»

-Ευτυχώς δηλαδή που τώρα στην Αμερική βγήκε το φάρμακο που δυναμώνει τη μνήμη, βρήκε ευκαιρία να πει ο Σαμ, ο Σαμιώτης που πάντα ήθελε να πάει Αμερική για να γυρίσει κάποτε και να τον σέβονται.

-Τι ευτυχώς ρε, δυστυχώς οι φίλοι σου οι Αμερικάνοι βρήκαν το φάρμακο της μνήμης. Όταν τραβάς να ψηφίσεις και τα θυμάσαι όλα, τότε θα ‘ναι και η άσκηση του βασικού σου δημοκρατικού δικαιώματος βασανιστήριο.

-Εκλογές έχουμε, θα ξανάρθει ο Αντρέας και θα δείτε, είπε διακόπτοντας τ’ όνειρο, ο Μέντης Λεβέντης Κεντρώος του φραπέ, μονολογώντας σε απειλητικό, για τον ίδιο μόνο, τόνο.

-Εντάξει δικέ μου, στη Δευτέρα Παρουσία του Σωτήρος, είπε ο Σωτήρης που του αρέσει ν’ασχολείται με τ’ ονομά του, οι έσχατοι έσσονται πρώτοι και οι πρώτοι τελευταίοι. Οι μεσαίοι όμως θα μείνουν μεσαίοι, γι αυτό κάτσε στ’ αβγά σου.