31/7/07
AΓΑΠΙΤΕ ΚΟΣΤΑ
Αγαπιτέ Κόστα,
Τα καλοκέρια ίταν πάντα δήσκολα στην Ελάδα, όχι μόνο λόγω πιρκαγιόν, αλλά και γιατί σχεδόν πάντα φθηνόπορω γείνονται οι εκλογαίς και δεν χέρεται κανείς τις διακωπές του στα μπάνια του λαού. Οι πολητικοί αντή για διακωπές ήναι αναγκασμένι να πάναι στης ιδιέτερες πατρύδες τους, εκί διλαδεί που κατεβένουν ιπποψήφιει. Και την πληρόνουν και η πολιτικεί σειντάκτες τον τιλεοπτεικόν καναλιόν, η εικονωλήπτες κε οι ηχωλήπτες. Πώς ήναι δυνατών βουλευτοίς να παιρνά το ζεστώ του καλοκέρη στην Κωζάνη ή στο Κειλκής ή (ακώμα χοιρώτερα) στη Βείτα Πηρεός; Από την άλλοι, οι δόλιη που κάνουν διακωπές στα νεισιά γιατή να τρόνε στη μάπα τους υποψείφιους βουλευταίς τον νησιοτηκόν περειφερηόν Αυγουστιάτηκα; Δε φτάνουν οι τραγουδηστές τις κακηάς όρας με τοις αρπαχταίς που παλιώτερα ωνομάζωνταν πανειγήρια, τόρα λέγωντε σειναβλίες; Δε φτάνουν η αποτυχημένει ιθωπιοί με τοις επιθαιορίσις του κακού δίορου που παλιά αίτρεχαν με μπουλούκια, τόρα με ετερηκούς θηάσους του ΣΕΗ; Ήνε ανάγκη ο ψειφωφώρος να τρώη στι μάπα κε τω βουλαιφτή του, ώπου σταθή κι ώπου βρεθή; Κε να γειρίσυ στιν Αθείνα κε να των παιρημένη τω επιδώρπηο μαι τις αιπηστωλαίς για αιγκένεια εκλογικόν καίντρον; Κε αν δαιν θέλη να πάη, ήνε ιπποχρεομένως να τρέξη να βροι άλλους να τών αντηκαταστείσουν. Η άθλιη ιπποψείφιη γράφουναι μαι ανοτερώτιτα: «Ήσως δαιν ήμε τις δικοίς σας πρωτημείσεος, αλλά μπωρήτε να ενημερόσεται για τιν αικδείλοσοι κάποιω γνοστώ σας που μας πρωτημά.»
Φειλό τη γενηφώρα σου δεξηά
Διμήτρεις
Υ.Γ. Τω μεγάλω πρώβλειμμα αφτού του καλοκεργιού, Κόστα μου, ήνε, τω δείχος άλλω, τα καμμαίνα. Αδεινατό να πισταίψο πος θα συνεχήσουμε να θειμώμαστε τα παναίμωρφα δάσει μας κε να κλέμαι. Μώνος τρώπος να εισυχάσουμαι είναι να κτιστούν, αλιός θα γείνουν κρανείου τώπος. Αν εδοίδωντο οικώπεδα αινώσω ηποίρχαι δάσως, θα είσαν πολοί ακρειβά κε ο πτοχώς, πλειν ώμως τείμοιος, λαουτζείκως θα αίπραιπαι να γοίνη κλαίπτεις για να πλοιρόση.
Το 1963 ο Μποστ έστελνε τέτοιες επιστολές στων Κόστα Καραμανλλί από την Αυγή με σαφώς καλύτερο τρόπο και μεγαλύτερο γκελ του λόγου του απ’ ό,τι εμείς. Μας δελέασε όμως εμάς το ότι πρωθυπουργό έχουμε σήμερα κάποιον με το ίδιο ονοματεπώνυμο-φάντασμα και δε μπορέσαμε ν’ αντισταθούμε στην πρόκληση.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου