Πέρα από διατελέσας πρόεδρος του δεύτερου κοινοβουλευτικού κόμματος, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης 4ο συνταγματικά πολιτικό πρόσωπο, ο Στέφανος Κασσελάκης είναι ένας άνθρωπος που έφυγε νεαρός για σπουδές στις ΗΠΑ κι επέστρεψε πλούσιος υποψήφιος βουλευτής σε μη εκλόγιμη θέση ψηφοδελτίου επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Καλό είναι να τον κρίνουμε ως πολιτικό ον που δεν έχει βιωματική σχέση με το πολιτικό περιβάλλον του τόπου, της ιδιαίτερης πατρίδας του όπου μετεγκαταστάθηκε. Λογικά ακούει προτάσεις συμβούλων που ο ίδιος τελικά επέλεξε και δρα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες κρίνω την πολιτεία του.
Κάνει πολλά αλλεπάλληλα εγκεφαλικά αβίαστα λάθη. Δικά του είναι; Ίσως ως “αμερικανάκι” θεώρησε ότι είναι και στην Ελλάδα, όπως στις ΗΠΑ, ωφέλιμο πολιτικά, να επιδεικνύει πλούσια προσωπική ζωή. Εδώ δεν χρειάστηκε να τον συμβουλεύσει κανείς Έλληνας ή Ελληνίδα για να το κάνει.
Συνέχισε με μια πλατφόρμα προτάσεων που διαλύουν το κόμμα του οποίου ήταν πρόεδρος μετατρέποντάς το σε προσωπικό φαν κλαμπ Άντε κι εδώ ακολούθησε το αμερικάνικο πρότυπο χωρίς τη βοήθεια συμβούλου ελληνικής πολιτικής παιδείας. Από δω και πέρα αλλάζουν τα πράγματα:
Την πρώτη φορά που συμβουλευτικά ο Τσίπρας είπε ότι η βάση μπορεί να επιβεβαιώσει την επιλογή του, ο Κασσελάκης σωστά είπε ότι δεν έχει αντίρρηση να αναμετρηθεί με όποιον εμφανιστεί ως αντίπαλός του. Κάτι συζητιόταν για Γεροβασίλη, αλλά δεν ασχολείται με αυτό ούτε η κοντή μνήμη. (καλό αυτό, το σημειώνω για πεζογράφημα)
Τη δεύτερη φορά όμως που ετέθη το ίδιο ζήτημα, αντί να πάει σε επιλογή προέδρου από τη βάση με τον ίδιο επικεφαλής του κόμματος, έπεσε στην παγίδα να δεχτεί την καταστατικά γνώμη της Κεντρικής Επιτροπής για το αν πρέπει να παραμείνει στη θέση του. Κι έχασε. Ποιος τον συμβούλευσε να κάνει αυτή την χωρίς λόγο κουταμάρα;
Μετά ακολούθησε μια απίθανη άμυνα χωρίς ο άνθρωπος να έχει δεχτεί επίθεση και μίλησε για κουκουλοφόρους και για πραξικόπημα, κάτι ικανό να βγάλει από τα ρούχα του οποιοδήποτε αριστερό πρόσωπο. Ποιος τον συμβούλευσε να το κάνει αυτό;
Πρώτη απάντηση είναι ότι συμβουλεύει τον Κασσελάκη κάποιος πανίβλακας. Αυτό όμως γίνεται δύσκολα αποδεκτό, ως απλή λύση και αφήνει ανοιχτό το δρόμο για ύπουλα ερωτήματα:
Κάποιοι θέλουν να διαλύσουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα. Σύμφωνα με αυτό κάποιοι ετοιμάζουν νέο κόμμα. Τον συμφέρει αυτό τον Κασσελάκη να το υπηρετήσει; Είναι άραγε σίγουρος ότι μετά τη διάλυση θα βάλουν αυτόν τον ίδιο επικεφαλής του νέου κόμματος; Άσε που η σύγχρονη πολιτική ιστορία λέει τέτοια κόμματα πάνε υπέρ πίστεως και πατρίδος. Άρα ο Κασσελάκης είναι ή τραγικά πολιτικά ανεπαρκής ή πράκτορας της αντίδρασης δεν ασχολούμαστε.
Ποιος τον συμβούλευσε να κάνει εξώδικη διαμαρτυρία απέναντι στην ΚΕ του κόμματος στο οποίο θέλει να είναι ξανά πρόεδρος; Δεν ξέρει ο σύμβουλος ότι αυτή η κίνηση έχει νομικά αποτελέσματα, αφού τοποθετεί τους άλλους στη θέση των αντίδικων;
Ποιος ξύπνιος δεν είπε στον Κασσελάκη ότι είναι μια ιδιάζουσα τελετή να καταθέσει ο ίδιος την πρόταση υποψηφιότητάς του και να μη δώσει τον φάκελο στην Τζάκρη να τον καταθέσει εκ μέρους του;
Αν ο σοφός σύμβουλος στις πολιτικές βλακείες του Κασσελάκη είναι η Τζάκρη ας το ξέρουν εκείνοι που την ψηφίζουν. Αν είναι άλλος μη εκλεγμένος ας το ξέρουν να μην τον αναδείξουν με την ψήφο τους για χειρότερα.
Λαϊκή ρήση, “Άμα έχει τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς”. Πράγματι κάτι μέσα μου λέει ότι αν ο Κασσελάκης με τέτοιες συμβουλές οδηγό κατέβει μόνος του για πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει να βγει τρίτος και ν’ αποκλειστεί από τον δεύτερο γύρο. Κι εμείς ακόμα θα σπάμε το κεφάλι μας από ποιον έχασε η Χαβάη 5-0.
