24/11/17

ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΓΑΤΙΝΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΦΑΓΑΝΑ

Από 17/5/08
Ήξερα ότι από το δικό μου κομπιούτερ μέσω διαδικτύου έφταναν οι τιμές υψηλές στην αγορά.
Γιατί δεν το έπαιρνα είδηση, αφού δούλευα συνέχεια στο κομπιούτερ;
Σπανίως έλειπα από το πληκτρολόγιο.

Έπρεπε να κάνω κάτι χωρίς να φανώ, γιατί τότε ο απαίσιος
διευθυντής μου θα με γκρέμιζε από από ντετέκτιβ και θα μ’ έστελνε
στο ισόγειο να βγάζω ταυτότητες και διαβατήρια.Τι να έκανα;


Ήμουν αναγκασμένος να στείλω τον ψάρακλα και, καλά να πάθω τον έστειλα.

Η συνέχεια γνωστή: ο βλάκας ο βοηθός μου, ο Κοκός Κοτόπουλος,
αντί να σκύψει πάνω στο πρόβλημα, είχε χωθεί μέσα στο μόνιτορ
να ξαπλάρει. Την κρίσιμη στιγμή λειτούργησε το αυτόματο κλείδωμα
και ο μπουνταλάς δε μπορούσε να βγει να τσακώσει
τους κερδοσκόπους ποντικούς που αλώνιζαν ανέμελοι μπροστά του
και πληκτρολογούσαν τις νέες τιμές των εμπορευμάτων τους.



Στο τέλος το ζώον που επίτηδες ο διευθυντής μου φόρτωσε για βοηθό
τι κατάφερε; Να συλλάβει το ποντίκι του κομπιούτερ. Και πάνω στον
πανηγυρισμό της «επιτυχίας» του, πάλι τον πήρε ο ύπνος.


Ο λαός της πόλης υπέφερε με τη συνεχή αύξηση της διεθνούς τιμής
του πετρελαίου, που ήταν συνδεμένη με το Ευρώ,
επειδή τα έσοδα των πετρελαιοπαραγωγών χωρών
ήταν σε δολάρια. Ευτυχώς δεν είχε συνδεθεί ακόμα
η τιμή του πετρελαίου με την τιμή της βρώμης.


Η κυβέρνηση, με την ταμειακή λογική της πολιτικής
που ασκούσε, μας εκδικιόταν.

Το αστυνομικό μου δαιμόνιο βασανιζόταν:

Πού κατέληγε η ψήφος του λαού;

Μετά από ενδελεχή έρευνα βρήκα και αυτή τη λύση.

Να τι έφταιγε και δεν κατέληγε πουθενά.






Επειδή βρώμαγε η δουλειά ο κόσμος έριχνε το ψηφοδέλτιο από μακριά.


Η πολιτική απαξίωση ήταν αναμενόμενη. Το ένα κυβερνητικό κόμμα της αυριανής ημέρας έκανε συνέχεια λάθη.


Και το άλλο περιμένει κάτω απ' τη μηλιά να δαγκώσει το μήλο,
αλλά το φίδι κάνει στάση εργασίας.







Δεν κάνανε τίποτα για ν’ ανακουφίσουν το λαό,γιατί οι ίδιοι τρώγανε ΄τα πάντα και τα όλα καλά.


Αλλά πιο καλά απ’ όλους έτρωγε το παρελθόν τους.


Εγώ επειδή δε μπορούσα να σώσω τον κόσμο,
έσωσα μόνο την κοινωνία της πόλης από μία ήσυχη,
μουλωχτή οικονομική φαγάνα. Το κουβάρι ξετυλίχτηκε
από μια εκκλησία που έχτισε, όπως όλοι κι αυτός, με ξένα κόλλυβα.
Κατάλαβα όμως ότι αυτός σίγουρα έτρωγε και λεφτά απ’ το παγκάρι
γιατί ήταν όνομα και πράμα.


Επρόκειτο μεταξύ άλλων και για το μεγαλύτερο τσιγκούνη του κόσμου.
Αρνιόταν ακόμα και να πάει να φτιάξει το τραχτέρ του,
δε μπα να του έλειπε ρόδα.
«Βάζω τη λάθος γυναίκα στη σωστή θέση και γλιτώνω λεφτά», έλεγε.


Θεωρούσα το Φαγά ικανό να βγάλει απ’ τη μύγα ξύγκι
ακόμα και μακαρίτης φαγάνας στον άλλο κόσμο.


Η συνέχεια γνωστή. Τσίμπησα τον κερδοσκόπο
επειδή έχτιζε παράνομα και δημοσία δαπάνη εξοχικό
στην Κερατιά προσπαθώντας να εξαπατήσει το ΥΠΕΧΩΔΕ.


Τώρα η φαγάνα είναι πια ξεδοντιασμένη.


Και οδηγείται στη στενή για πολλά χρόνια.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τρελανε μας κι αλλο......
(ειλικρινα νιωθω πολυ περηφανος που και δικες μου εικονες γινονται αφορμες για δικα σου κειμενα.)

Dimitris Tsakalias είπε...

Θενκς.

Βλέπω προχωράς κι εσύ με την κινηματογραφική αφήγηση. Εμπρός να φτιάξουμε στυλ.