ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΓΑΤΙΝΗΣ: ΛΥΣΗ ΧΩΡΙΣ ΓΥΝΑΙΚΑ

Επίκαιρο από 7/5/08

Η απουσία γυναίκας ήταν αισθητή πάνω μου. Οι συνάδελφοι το είχαν πάρει είδηση και μου στείλανε κάρτα.


Ας γελάσω


Βέβαια, ήμουν πράγματι σε μαύρο χάλι. Δεν είχα αφήσει ακυαλάριστη ούτε θηλυκή γάτα..Μου δημιουργούσε ερωτικές φαντασιώσεις ακόμα και η επανάληψη του σίραλ της Ζήνα.


Δεν ξέρω γιατί αλλά ο νέος αρχηγός των κομμουνιστών το είχε καταγγείλει ως προδοτικό.


Όμως το καθήκον με κάλούσε και μ’ έβγαλε γι’ άλλη μια φορά από δύσκολη θέση. Κυκλοφορούσε στην πόλη ένας μικροσκοπικός νεαρός επιδειξίας με καμπαρντίνα και τον εντόπισα αμέσως, γιατί μου παραδόθηκε αυτοβούλως.


Κατά λάθος όμως συνέλαβα έναν αθώο.


Οι δημοσιογράφοι ευτυχώς δεν κάλυψαν ούτε αυτό το θέμα, γιατί είχαν λέει άλλο πιο σημαντικό.


Απορώ γιατί δεν παραιτούνται και δεν σηκώνονται οι άχρηστοι να πάνε σπίτια τους.


Είχα ακούσει ότι για τα λεφτά που παίρνουν και τις βίλες που χτίζουν κάποιοι απ’ αυτούς φταίει μια πιστωτική κάρτα, δόλωμα σε δόκανο για τους φτωχούς.


Μετά γράφανε ότι πολλοί εργαζόμενοι έγιναν ζητιάνοι. Και αυτή τη δουλειά όμως, τους την έφαγαν οι μετανάστες.


Κι αυτή η βρώμα σίγουρα ήταν δουλειά των εκδοτικών συγκροτημάτων. Έπρεπε να τους βρω να τους μιλήσω, αλλά ήταν όλοι τους άφαντοι. Καρτερικά επέμενα μέχρι που ένας αυτούς ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά μου. Κρατάω στο χέρι την πρόσκλησή του σε ραντεβού: «Κλείσαμε και σας περιμένουμε».


Δεν έπρεπε όμως να δώσω με την παρουσία μου στόχο σαν κακοπληρωμένος μπάτσος. Γι’ αυτό δανείστηκα το ακριβό αυτοκίνητο του διευθυντή μου, χωρίς να τον ρωτήσω, μη με καρφώσει. Πώς όμως θα πέρναγα απαρατήρητος από τα μάτια ρουφιάνους, τις κάμερες των εκδοτών; Εγώ όμως είμαι γάτα. Ο Αστυνόμος Γατίνης, κυρίες και κύριοι, δεν αποκαλείται τυχαία Γιγατίνης.


Βγήκα στο δρόμο με ανοιχτή την τέντα για να μην τραβήξω την προσοχή.

Ναι, θα κρυώσω, σίγουρα ασκώ ένα βαρύ και ανθυγιεινό επάγγελμα,
αλλά πάλι όλα καλά, γιατί υπάρχουν και χειρότερα.