❒ Επίσης η Κοινωνία των Εθνών (στη θέση του σημερινού ΟΗΕ) έπρεπε ν' αντιταχθεί σ' αυτή τη συμφωνία.
Βρε, βρε!... Ο Ερντογάν δεν γουστάρει τη συνθήκη Λωζάνης του 1923 επειδή σύμφωνα με την οποία η διάδοχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Τουρκία παραχώρησε τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία, όπως προέβλεπε και η συνθήκη των Σεβρών κι απεμπόλησε πιθανά κυριαρχικά της δικαιώματα στην Κύπρο, τα οποία ανέκτησε μετά την ηλιθιότητα της ΕΟΚΑ και κυρίως του Γρίβα που για να απελευθερώσει την Κύπρο από την αγγλική κατοχή έκαιγε χωριά μουσουλμάνων Κυπρίων, αυτών που λέμε -δεν ξέρω γιατί- Τουρκοκυπρίους.
❒ Έτσι η Κύπρος έγινε (μισο)ανεξάρτητη με εγγυήτριες χώρες την Ελλάδα, τη Βρετανία και -παραδόξως πώς και γιατί- την Τουρκία. Θυμίζουμε, δεν είναι κάθε μουσουλμάνος Τούρκος, όπως καθιέρωσε ανόητα το Πατριαρχείο κοντά στο 1821, μαζί φυσικά με τους Φαναριώτες, -μήτρα της Δεξιάς- τους εχθρούς της Φιλικής Εταιρείας και του Ρήγα Φεραίου.
Κανονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν πρέπει να αναγνωρίζουν τη συνθήκη της Λωζάνης σύμφωνα με την οποία:
❒ Η Ελλάδα ήταν αναγκασμένη να αποστρατικοποιήσει τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Η Τουρκία ανέκτησε την Ανατολική Θράκη, την Ίμβρο και την Τένεδο, μια λωρίδα γης κατά μήκος των συνόρων με την Συρία, την περιοχή της Σμύρνης και της Διεθνοποιημένης Ζώνης των Στενών (Βόσπορος, Ελλήσποντος, Δαρδανέλια)
Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να πληρώσει σε είδος (ελλείψει χρημάτων) τις πολεμικές επανορθώσεις. Η αποπληρωμή έγινε με επέκταση των τουρκικών εδαφών της Ανατολικής Θράκης πέρα από τα όρια της συμφωνίας. Τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος παραχωρήθηκαν στην Τουρκία με τον όρο ότι θα διοικούνταν με ευνοϊκούς όρους για τους Έλληνες. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχασε την ιδιότητα του Εθνάρχη και το Πατριαρχείο τέθηκε υπό ειδικό διεθνές νομικό καθεστώς.
❒ Και για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά συμφωνήθηκε (πειραματικά) επίσημη ανταλλαγή πληθυσμών, ό,τι πιο απάνθρωπο μπορεί να σκεφτεί κανείς. Σε αντάλλαγμα, η Τουρκία παραιτήθηκε από όλες τις διεκδικήσεις για τις παλιές περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκτός των συνόρων της και εγγυήθηκε τα δικαιώματα των μειονοτήτων στην Τουρκία. Με ξεχωριστή συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αποφασίστηκε η υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών από τις δύο χώρες.
Μετακινήθηκαν από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη στην Ελλάδα 1.650.000 Τούρκοι υπήκοοι (άλλοι κάνουν λόγο για περίπου 2.000.000), χριστιανικού θρησκεύματος και από την Ελλάδα στην Τουρκία 670.000 Έλληνες υπήκοοι, μουσουλμανικού θρησκεύματος. Η θρησκεία και όχι η εθνική καταγωγή αποτέλεσε το βασικό κριτήριο για την ανταλλαγή, έτσι οι μουσουλμάνοι Κρήτες, Έλληνες, ονομάστηκαν Τουρκοκρητικοί και πήγαν βίαια στη Μικρά Ασία, όπου οι τουρκικές αρχές τους φέρονταν ως Έλληνες, με απαγόρευση κατοχής ακίνητης περιουσίας, και χίλιες άλλες διοικητικές διακρίσεις σε βάρος τους.
❒ Μεταξύ των "ανταλλάξιμων" περιελαμβάνονταν επίσης οι Έλληνες του Πόντου, αλλά και τουρκόφωνοι Έλληνες, όπως τουρκόφωνοι Πόντιοι και Καραμανλήδες, (έγραφαν τούρκικα με ελληνικούς και όχι με αραβικούς χαρακτήρες) καθώς και ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι, όπως οι Βαλαάδες της Δυτικής Μακεδονίας. Μαζί με τους Έλληνες, πέρασε στην Ελλάδα και αριθμός Αρμενίων και Συροχαλδαίων. Εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή οι Έλληνες κάτοικοι της νομαρχίας της Κωνσταντινούπολης (οι 125.000 μόνιμοι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης, των Πριγκηπονήσων και των περιχώρων, οι οποίοι ήταν εγκατεστημένοι πριν από τις 30 Οκτωβρίου 1918) και οι κάτοικοι της Ίμβρου και της Τενέδου (6.000 κάτοικοι), ενώ στην Ελλάδα παρέμειναν 110.000 Μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης.
Περισσότερα για τη συνθήκη.
Και άλλα πολύ ενδιαφέροντα σχετικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου