Από τότε που βγήκε ο Τσίπρας γίναμε Σοβιετία και πλάκωσε το κρύο της αρκούδας για πρόγευση. Βρισκόμουν σε μια μέση δρόμου, το είχα δαγκώσει για καλά και η γκόμενα μου τηλεφώνησε ότι θα καθυστερήσει μισή ώρα, δηλαδή μία και βάλε.Επειδή δεν ήθελα να μην είμαι άνθρωπος και να είμαι χιονάνθρωπος, τι να κάνω, είδα μια ανοιχτή πόρτα απέναντί μου, κάτι σαν σύλλογος ήταν, είδα κάτι παλικάρια αμύθητης ηλικίας να ζάλουν μέσα στην αίθουσα υπό το φως αντάρτικων ήχων στα μεγάφωνα και μπήκα. Ήταν μια σύσκεψη μελών και φίλων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ. Κάθισα. Βγήκε ένα μουστακαλής και μίλησε. «Σύντροφοι, όλες οι κεντρικές επιτροπές μας αποφάσισαν ομόφωνα ότι η επανάσταση είναι κοντά. Αρκεί βέβαια στις εκλογές να περάσουμε τον Λεβέντη, τον Γκλέτσο, τον Καρατζαφέρη και τον Κουβέλη». Τι να γίνει, σκέφτηκα, όλο και κάποιοι θα τους ρίξουν μια ψήφο, αλλά δε θα περάσουν το 1,5% να παίρνουν κι επιδότηση. Μέχρι τότε όμως… Όπως έγραψε ο Καββαδίας, «Εκτός από τη μάνα σου κανείς δε σε δανείζει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου