ΔΕΝ ΞΟΦΛΗΣΑΜΕ ΑΚΟΜΑ
Τίποτα δεν τέλειωσε ακόμα.
Δεν έχει ξεχαστεί.
Ακόμα περιμένω ν' αρνηθείς την τελευταία κοφτή ανάσα ή μαχαιριά σου.
Θέλω ν’ αλλάξει ο κόσμος.
Δε θέλω ν' αλλάξεις εσύ.
Ακόμα να μ’ αγαπάς.
Να στέκεσαι πλάι στους στύλους πάγου ή τις τρίχες του καρπού μου όταν τρέμει στ’ όνομά σου.
Κι ας μη στάθηκες ποτέ εκεί.
Κι ας μη μάθω ποτέ πού στεκόσουν κάθε π' άκουγα τ’ όνομά σου.
Ούτε αν έκανε κρύο εκεί.
Μάλλον εγώ δε θέλω ν’ αλλάξω.
Ίσως επειδή σ’ αγάπησα.
Ή δεν κατάφερα ποτέ ως τώρα κάτι καλύτερο στη ζωή μου, τη ζωή σου.
Δεν έχει ξεχαστεί.
Ακόμα περιμένω ν' αρνηθείς την τελευταία κοφτή ανάσα ή μαχαιριά σου.
Θέλω ν’ αλλάξει ο κόσμος.
Δε θέλω ν' αλλάξεις εσύ.
Ακόμα να μ’ αγαπάς.
Να στέκεσαι πλάι στους στύλους πάγου ή τις τρίχες του καρπού μου όταν τρέμει στ’ όνομά σου.
Κι ας μη στάθηκες ποτέ εκεί.
Κι ας μη μάθω ποτέ πού στεκόσουν κάθε π' άκουγα τ’ όνομά σου.
Ούτε αν έκανε κρύο εκεί.
Μάλλον εγώ δε θέλω ν’ αλλάξω.
Ίσως επειδή σ’ αγάπησα.
Ή δεν κατάφερα ποτέ ως τώρα κάτι καλύτερο στη ζωή μου, τη ζωή σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου